Eindelijk krijgt Lara een huisdier. Niet de gewenste hond, maar een poesje. Al snel gaan er allerlei zaken vreselijk mis in huis. Natuurlijk geeft Lara het poesje de schuld. Ze merkt niet dat ze naast het kleine poesje te maken heeft met een onstnapte tijger. De tekst van het originele, humoristische verhaal is uitgevoerd in verschillende lettertypes en -groottes. Lara’s tekst staat steeds in tekstballonnen. Paginagrote tekeningen in zachte, maar intense kleuren vullen de pagina’s. De pentekeningen zijn met aquarelverf ingekleurd, hebben veel grappige details en op elke tekening is de tijger te ontdekken. Op de schutbladen en in de tekeningen staan krantenartikelen waarin te lezen valt wat er echt aan de hand is. Tekst en tekeningen vormen een mooi geheel en versterken elkaar. Verzorgde, stevige uitgave op mooi mat papier, die de doelgroep zeker zal aanspreken. Voorlezen en samen bekijken met kleuters. Van dezelfde auteur verscheen over Lara ook 'Gek hondje'*. Vanaf ca. 4 jaar.

'Stoute poes' is een moeilijk kinderboek over een poes die volgens haar baasje allerlei stoute dingen doet. En dat terwijl de lezer en de voorgelezen kinderen op de tekeningen zien dat het kattenkwaad allemaal door een tijger uitgehaald wordt. Gelukkig jaagt diezelfde tijger op het einde van het boek de stoute hond van de buren weg, zodat poes toch nog een pluim krijgt van haar baasje Lara.
Lara leest poes tot slot nog de les: “Geen rommel maken, hoor poesje. Het is hier geen dierentuin.” Maar achter haar rug verschuilen zich allerlei wilde dieren in de tuin.
De schutbladzijden vooraan en achteraan willen een verklaring bieden voor de aanwezigheid van die dieren in de tuin: er is een krantenbericht dat meldt dat de dieren uit het nabije safaripark ontsnapt zijn en een ander over een oude dame die blij is dat haar poes 'Streepje' na dertig weer thuis is gekomen, achter haar hondje aan. Hij is wel gegroeid.
Het is maar de vraag of kleuters de clou van het verhaal zullen snappen. Alleen in combinatie met de (uitgebreide) krantenartikelen wordt het grappig. Hoewel het zoeken naar de tijger op sommige bladzijden nog wel amusant kan zijn voor sommige kinderen, zijn de tekeningen te flets van kleur en onaantrekkelijk. De tekstballonnen die gebruikt worden bij Lara’s tekst bieden geen extra waarde.