Bij het grote publiek is Tom Schamp het best bekend van zijn illustraties voor Humo en De Standaard , maar de laatste jaren heeft hij zich opgewerkt tot een van de toppers van de Vlaamse jeugdliteratuur. Zijn werk wordt gekenmerkt door een kleurige stijl, waarin surrealistische situaties aangevuld worden met talloze grappige details en verwijzingen naar zichzelf en naar zijn vorige boeken. Dat is ook weer het geval in De dromen van Boeba , waarvoor hij samenwerkte met auteur Agnès de Lestrade. Net als De zesde dag , de bewerking van het scheppingsverhaal waarvoor Schamp dit jaar een Boekenpauw kreeg, klapt dit boek open als een kalender. Hierdoor kan Schamp op het hele blad in de hoogte werken - de tekst heeft hij telkens op een andere plaats in de illustratie verwerkt. Boeba is een dromenmaker, die elke dag van de week iets anders in petto heeft: op maandag bakt hij dromen als zoete koekjes, waar vooral Moessa de fluitspeler verzot op is. Op dinsdag kweekt Boeba stevige dromen voor de vrouw van de melkboer, die wacht op haar man die in de oorlog vecht, enzovoort. De lekkernijen van Boeba kunnen sluimerende verlangens aanwakkeren en stil verdriet temperen. Wanneer op een dag zijn winkel dicht blijft, is het hele dorp ontzet: nu moeten de mensen hun eigen dromen bakken. De wereld van Boeba is een kleurige wereld, waarin culturen vrolijk vermengd worden en hartvormige bloemen groeien boven deuren van Petit Beurre. Een bootje lijkt verdacht op een sinaasappelpers, vuurtorens blijken te werken met een gigantische lucifer. Bij elke leesbeurt ontdek je weer iets nieuws, en wie het werk van Tom Schamp beter kent, kan vele verbanden zien met zijn vorig werk. Zowel qua vorm als qua inhoud is dit boek een prachtige ode aan de kracht van fantasie. (vjo)
Verberg tekst

Elke dag bakt Boeba dromen voor de bewoners van het dorp, maar vrijdag is een heilige rustdag en op zaterdag worden de dromen niet gegeten, maar ingeademd. Fluitspeler Moessa hoopt dat zijn been zal genezen, de vrouw van de melkboer hoopt dat haar man gauw uit de oorlog zal terugkeren en Marika hoopt dat haar overbuurman Ahmed haar in zijn armen neemt. Als Boeba op een dag verdwijnt, is iedereen in paniek. In dit prentenboek wordt op een wat gekunstelde wijze de boodschap gebracht dat je zonder dromen geen hoop hebt. De uitvoering is bijzonder: het boek moet een kwart slag gedraaid worden voordat de tekst en illustraties van boven naar beneden gelezen kunnen worden. Op de kleurige platen is veel te zien, maar ze zijn door het vreemde perspectief en de grote gezichten niet echt aantrekkelijk. De naïeve en kleurrijke stijl en de absurdistische sfeer van de illustraties doen denken aan Latijns-Amerikaanse schilderijen. Wel origineel door de verschillende technieken die zijn gebruikt. Het taalgebruik is niet eenvoudig en het verhaal zal niet iedereen aanspreken. Voor een kleine doelgroep. Vanaf ca. 6 jaar. Verberg tekst