Wanneer de bijna 28-jarige luitenant Henri Fournier op 22 september 1914 nabij Verdun als vermist wordt opgegeven, krijgt Le grand Meaulnes, het boek dat in 1913 onder het pseudoniem Alain-Fournier was verschenen, een boost die, gelet op de talrijke herdrukken en vertalingen, nog altijd werkzaam is. Het is een cultroman, vergelijkbaar met Elias van Maurice Gilliams, waarin verlangen en verdriet de basis vormen van een 'coming to age'. Vriendschap (tussen de verteller François Seurel en Augustin Meaulnes), liefde (tussen Meaulnes en de geheimzinnige kasteeldochter Yvonne de Galais) en absolute trouw aan het gegeven woord (tussen Meaulnes en Yvonnes broer Frantz) leiden tot een impasse die het einde zal inluiden van adolescente dromen en fantasievolle verwachtingen.
Na de verschillende herdrukken die het boek in onze taal eerst onder de titel Het grote avontuur. Le grand Meaulnes (Querido Athenaeum - Polak & Van Gennep), in de vertaling van Max Nord, kende, volgt de nu alweer vijfde druk van De grote Meaulnes (Prometheus), vertaald door Mario Molegraaf. In zijn nawoord geeft Molegraaf af op de vertaling van Max Nord uit 1949, die niet genoeg aandacht zou hebben voor het oude Frans. Een vergelijking tussen de twee vertalingen valt echter in het nadeel van Molegraaf uit. Zijn vertaling is, in zijn nogal letterlijke navolging, veel stroever en onnatuurlijker. Twee zinnetjes om het duidelijk te maken: 'Plotseling moest de wagen op de smalle weg voor een hindernis uitwijken' wordt bij hem 'Ineens moest het rijtuig op de smalle weg uitwijken om niet tegen een obstakel te komen'. En 'Half in slaap gehoorzaamde Meaulnes' wordt 'Half opgevouwen gehoorzaamde Meaulnes'. Waarom bijvoorbeeld 'het speelkwartiertje' omzetten in 'het kwartiertje', of erger nog 'dictee' in 'dictaat'? Onbegrijpelijk is de manier waarop het familiaire je, jij en jouw zijn intrede doet. Wanneer Meaulnes voor het eerst Yvonne durft aan te spreken, zegt zij: 'Ik weet niet wie je bent', en antwoordt hij: 'Ik ken jouw naam ook niet'. Een doodzonde in Frankrijk, ook vandaag nog. Bovendien speelt het verhaal zich af aan het einde van de negentiende eeuw, onder de burgerij. Gilliams wordt toch ook niet gemoderniseerd. Ten slotte praat Nord consequent over 'Le grand Meaulnes', zoals hij door de schooljongens gemeenzaam wordt genoemd. Zou dat in het Nederlandstalige equivalent dan niet eerder 'Grote Meaulnes' moeten zijn dan het hier gebezigde 'De grote Meaulnes'? Vooralsnog is het beter de 'oude' Nord-vertaling in de rekken te laten staan. [Jan Baes] Verberg tekst

Een recente vertaling uit 2010 van de beroemde roman 'Le Grand Meaulnes' uit 1913. In een Frans dorp rond 1900 komt een einde aan het relatief saaie leven van een van de leerlingen van het dorpsschooltje, François Seurel (15). Augustin Meaulnes, ook wel de grote Meaulnes genoemd, komt bij zijn gezin in de kost en stelt zich eigenzinnig op. Zo is hij drie dagen zoek en komt plots weer boven water. Het blijkt dat hij op een bruiloftsfeest terecht is gekomen en daar het meisje van zijn dromen heeft ontmoet. Meaulnes gaat op zoek naar dat meisje, zelfs tot in Parijs, maar niet alleen zij verandert zijn leven, ook haar broer Frantz zorgt voor aardig wat wendingen. Het is een roman over loyaliteit, vriendschap, jongensdromen, verliefdheid en vasthoudendheid. Mario Molegraaf, voor wie De grote Meaulnes veel betekend heeft, blies met zijn vlotte vertaling deze Franse klassieker nieuw Nederlands leven in, al is hij niet in alle opzichten beter dan de vorige vertaling van Max Nord onder de titel 'Het grote avontuur' (2004, 11e druk). Normale druk. Vanaf ca. 16 jaar. Verberg tekst