Piraat Blunderbaard is bang voor vissen, verdwaalt tijdens het schatzoeken en houdt van cupcakes bakken in zijn bloemetjesschort. De Stichting Anti Slappe Piraterij vindt dat hij een schande is voor de piratengemeenschap. Op een dag ontvangt Blunderbaard een deelname-bevestiging voor de Piraat van het Jaar-trofee. De wedstrijd bestaat uit drie onderdelen: piraatvaardigheden, zeemonstergevecht en een schattenjacht. Durft hij de uitdaging aan te gaan? Een grappig verhaal over een naïeve, klungelige jongenspiraat. Het taalgebruik is eenvoudig. Het verhaal is geschreven in de ik-vorm. Er zijn diverse, vrij grote lettertypes. Sommige woorden en/of zinnen zijn in kapitalen of vet afgedrukt. Er is vrij weinig tekst per pagina en de marges zijn royaal. Het verhaal is rijkelijk geïllustreerd met cartooneske zwart-wittekeningen variërend van paginagroot tot kleinere tekeningen tussen de tekst door. We zien een vrolijke piraat met een pleister op zijn wang en zijn bijzondere piratenkip. Een humoristisch piratenverhaal. Ook geschikt voor kinderen die moeite hebben met lezen. Vanaf ca. 7 jaar. Verberg tekst

Piraat Blunderbaard heeft er niet zo’n best jaar opzitten. Als piraat voelt hij zich waardeloos, want alles wat hij onderneemt mislukt. Hij vaart verloren, zijn schip zinkt omdat hij rotsen aanziet voor dolfijnen en hij doet zichzelf regelmatig pijn door allerlei stommiteiten. Maar omdat het net het begin is van een nieuw jaar, besluit hij enkele goede voornemens te maken. Dit jaar zal hij laten zien dat hij wel een goede piraat kan zijn en hij schrijft zich in voor de ‘Piraat van het jaar-trofee’. Slechts in drie opdrachten moet hij zijn kunnen bewijzen. Het gaat om piraatvaardigheden, een zeemonstergevecht en een schattenjacht op het eiland des doods. Veel geluk, piraat Blunderbaard!

Amy Sparkes is de geestelijke moeder van Piraat Blunderbaard. Dit verhaal is het eerste van een reeks avonturen van hem. In het Nederlands zijn er tot nu toe twee uitgegeven, maar ongetwijfeld volgen de andere nog. Dat is goed nieuws, want Amy beschikt over een fijn gevoel voor humor en een vlotte schrijfstijl. Het is ook fijn dat Piraat Blunderbaard geen doorsnee piraat is en dat hij uiteindelijk ontdekt dat hij dat ook niet hoeft te zijn.

Op één januari start het verhaal van Blunderbaard. We lezen als het ware een jaarverslag uit zijn dagboek. Dat heeft uiteraard een gevolg voor de lay-out. Stukjes doorlopende tekst worden vaak afgewisseld met prenten en aantekeningen. Ook het lettertype en de grootte veranderen regelmatig. Dat zorgt er misschien voor dat jonge lezers hier even aan moeten wennen.

De grappige illustraties in het boek zijn allemaal in grijstinten. Ze vertellen deels mee het verhaal, zeker wanneer het over aantekeningen gaat van een van Blunderbaards uitvindingen.  De kaft oogt aantrekkelijk voor jonge lezers. Handig is dat er achteraan op de kaft een kadertje staat ‘dit boek in drie woorden’. Eronder staan avontuur, humor en makkelijk lezen vermeld met telkens een staafdiagrammetje van botten ernaast. Op die manier kan je snel een inschatting maken of het iets is voor jou of net niet. Makkelijk lezen kreeg het kortste botje en inderdaad er staan wel wat moeilijkere woorden tussen zoals ‘verjaardagskaartkanonskogel’.

Edward van de Vendel heeft naast de ‘Waanzinnige Boomhut’ een nieuwe leuke reeks om te vertalen.

Verberg tekst

Piraat Blunderbaard heeft er niet zo’n best jaar opzitten. Als piraat voelt hij zich waardeloos, want alles wat hij onderneemt mislukt. Hij vaart verloren, zijn schip zinkt omdat hij rotsen aanziet voor dolfijnen en hij doet zichzelf regelmatig pijn door allerlei stommiteiten. Maar omdat het net het begin is van een nieuw jaar, besluit hij enkele goede voornemens te maken. Dit jaar zal hij laten zien dat hij wel een goede piraat kan zijn en hij schrijft zich in voor de ‘Piraat van het jaar-trofee’. Slechts in drie opdrachten moet hij zijn kunnen bewijzen. Het gaat om piraatvaardigheden, een zeemonstergevecht en een schattenjacht op het eiland des doods. Veel geluk, piraat Blunderbaard!

Amy Sparkes is de geestelijke moeder van Piraat Blunderbaard. Dit verhaal is het eerste van een reeks avonturen van hem. In het Nederlands zijn er tot nu toe twee uitgegeven, maar ongetwijfeld volgen de andere nog. Dat is goed nieuws, want Amy beschikt over een fijn gevoel voor humor en een vlotte schrijfstijl. Het is ook fijn dat Piraat Blunderbaard geen doorsnee piraat is en dat hij uiteindelijk ontdekt dat hij dat ook niet hoeft te zijn.

Op één januari start het verhaal van Blunderbaard. We lezen als het ware een jaarverslag uit zijn dagboek. Dat heeft uiteraard een gevolg voor de lay-out. Stukjes doorlopende tekst worden vaak afgewisseld met prenten en aantekeningen. Ook het lettertype en de grootte veranderen regelmatig. Dat zorgt er misschien voor dat jonge lezers hier even aan moeten wennen.

De grappige illustraties in het boek zijn allemaal in grijstinten. Ze vertellen deels mee het verhaal, zeker wanneer het over aantekeningen gaat van een van Blunderbaards uitvindingen.  De kaft oogt aantrekkelijk voor jonge lezers. Handig is dat er achteraan op de kaft een kadertje staat ‘dit boek in drie woorden’. Eronder staan avontuur, humor en makkelijk lezen vermeld met telkens een staafdiagrammetje van botten ernaast. Op die manier kan je snel een inschatting maken of het iets is voor jou of net niet. Makkelijk lezen kreeg het kortste botje en inderdaad er staan wel wat moeilijkere woorden tussen zoals ‘verjaardagskaartkanonskogel’.

Edward van de Vendel heeft naast de ‘Waanzinnige Boomhut’ een nieuwe leuke reeks om te vertalen.

Verberg tekst

Piraat Blunderbaard heeft er niet zo’n best jaar opzitten. Als piraat voelt hij zich waardeloos, want alles wat hij onderneemt mislukt. Hij vaart verloren, zijn schip zinkt omdat hij rotsen aanziet voor dolfijnen en hij doet zichzelf regelmatig pijn door allerlei stommiteiten. Maar omdat het net het begin is van een nieuw jaar, besluit hij enkele goede voornemens te maken. Dit jaar zal hij laten zien dat hij wel een goede piraat kan zijn en hij schrijft zich in voor de ‘Piraat van het jaar-trofee’. Slechts in drie opdrachten moet hij zijn kunnen bewijzen. Het gaat om piraatvaardigheden, een zeemonstergevecht en een schattenjacht op het eiland des doods. Veel geluk, piraat Blunderbaard!

Amy Sparkes is de geestelijke moeder van Piraat Blunderbaard. Dit verhaal is het eerste van een reeks avonturen van hem. In het Nederlands zijn er tot nu toe twee uitgegeven, maar ongetwijfeld volgen de andere nog. Dat is goed nieuws, want Amy beschikt over een fijn gevoel voor humor en een vlotte schrijfstijl. Het is ook fijn dat Piraat Blunderbaard geen doorsnee piraat is en dat hij uiteindelijk ontdekt dat hij dat ook niet hoeft te zijn.

Op één januari start het verhaal van Blunderbaard. We lezen als het ware een jaarverslag uit zijn dagboek. Dat heeft uiteraard een gevolg voor de lay-out. Stukjes doorlopende tekst worden vaak afgewisseld met prenten en aantekeningen. Ook het lettertype en de grootte veranderen regelmatig. Dat zorgt er misschien voor dat jonge lezers hier even aan moeten wennen.

De grappige illustraties in het boek zijn allemaal in grijstinten. Ze vertellen deels mee het verhaal, zeker wanneer het over aantekeningen gaat van een van Blunderbaards uitvindingen.  De kaft oogt aantrekkelijk voor jonge lezers. Handig is dat er achteraan op de kaft een kadertje staat ‘dit boek in drie woorden’. Eronder staan avontuur, humor en makkelijk lezen vermeld met telkens een staafdiagrammetje van botten ernaast. Op die manier kan je snel een inschatting maken of het iets is voor jou of net niet. Makkelijk lezen kreeg het kortste botje en inderdaad er staan wel wat moeilijkere woorden tussen zoals ‘verjaardagskaartkanonskogel’.

Edward van de Vendel heeft naast de ‘Waanzinnige Boomhut’ een nieuwe leuke reeks om te vertalen.

Verberg tekst

Piraat Blunderbaard heeft er niet zo’n best jaar opzitten. Als piraat voelt hij zich waardeloos, want alles wat hij onderneemt mislukt. Hij vaart verloren, zijn schip zinkt omdat hij rotsen aanziet voor dolfijnen en hij doet zichzelf regelmatig pijn door allerlei stommiteiten. Maar omdat het net het begin is van een nieuw jaar, besluit hij enkele goede voornemens te maken. Dit jaar zal hij laten zien dat hij wel een goede piraat kan zijn en hij schrijft zich in voor de ‘Piraat van het jaar-trofee’. Slechts in drie opdrachten moet hij zijn kunnen bewijzen. Het gaat om piraatvaardigheden, een zeemonstergevecht en een schattenjacht op het eiland des doods. Veel geluk, piraat Blunderbaard!

Amy Sparkes is de geestelijke moeder van Piraat Blunderbaard. Dit verhaal is het eerste van een reeks avonturen van hem. In het Nederlands zijn er tot nu toe twee uitgegeven, maar ongetwijfeld volgen de andere nog. Dat is goed nieuws, want Amy beschikt over een fijn gevoel voor humor en een vlotte schrijfstijl. Het is ook fijn dat Piraat Blunderbaard geen doorsnee piraat is en dat hij uiteindelijk ontdekt dat hij dat ook niet hoeft te zijn.

Op één januari start het verhaal van Blunderbaard. We lezen als het ware een jaarverslag uit zijn dagboek. Dat heeft uiteraard een gevolg voor de lay-out. Stukjes doorlopende tekst worden vaak afgewisseld met prenten en aantekeningen. Ook het lettertype en de grootte veranderen regelmatig. Dat zorgt er misschien voor dat jonge lezers hier even aan moeten wennen.

De grappige illustraties in het boek zijn allemaal in grijstinten. Ze vertellen deels mee het verhaal, zeker wanneer het over aantekeningen gaat van een van Blunderbaards uitvindingen.  De kaft oogt aantrekkelijk voor jonge lezers. Handig is dat er achteraan op de kaft een kadertje staat ‘dit boek in drie woorden’. Eronder staan avontuur, humor en makkelijk lezen vermeld met telkens een staafdiagrammetje van botten ernaast. Op die manier kan je snel een inschatting maken of het iets is voor jou of net niet. Makkelijk lezen kreeg het kortste botje en inderdaad er staan wel wat moeilijkere woorden tussen zoals ‘verjaardagskaartkanonskogel’.

Edward van de Vendel heeft naast de ‘Waanzinnige Boomhut’ een nieuwe leuke reeks om te vertalen.

Verberg tekst

Piraat Blunderbaard heeft er niet zo’n best jaar opzitten. Als piraat voelt hij zich waardeloos, want alles wat hij onderneemt mislukt. Hij vaart verloren, zijn schip zinkt omdat hij rotsen aanziet voor dolfijnen en hij doet zichzelf regelmatig pijn door allerlei stommiteiten. Maar omdat het net het begin is van een nieuw jaar, besluit hij enkele goede voornemens te maken. Dit jaar zal hij laten zien dat hij wel een goede piraat kan zijn en hij schrijft zich in voor de ‘Piraat van het jaar-trofee’. Slechts in drie opdrachten moet hij zijn kunnen bewijzen. Het gaat om piraatvaardigheden, een zeemonstergevecht en een schattenjacht op het eiland des doods. Veel geluk, piraat Blunderbaard!

Amy Sparkes is de geestelijke moeder van Piraat Blunderbaard. Dit verhaal is het eerste van een reeks avonturen van hem. In het Nederlands zijn er tot nu toe twee uitgegeven, maar ongetwijfeld volgen de andere nog. Dat is goed nieuws, want Amy beschikt over een fijn gevoel voor humor en een vlotte schrijfstijl. Het is ook fijn dat Piraat Blunderbaard geen doorsnee piraat is en dat hij uiteindelijk ontdekt dat hij dat ook niet hoeft te zijn.

Op één januari start het verhaal van Blunderbaard. We lezen als het ware een jaarverslag uit zijn dagboek. Dat heeft uiteraard een gevolg voor de lay-out. Stukjes doorlopende tekst worden vaak afgewisseld met prenten en aantekeningen. Ook het lettertype en de grootte veranderen regelmatig. Dat zorgt er misschien voor dat jonge lezers hier even aan moeten wennen.

De grappige illustraties in het boek zijn allemaal in grijstinten. Ze vertellen deels mee het verhaal, zeker wanneer het over aantekeningen gaat van een van Blunderbaards uitvindingen.  De kaft oogt aantrekkelijk voor jonge lezers. Handig is dat er achteraan op de kaft een kadertje staat ‘dit boek in drie woorden’. Eronder staan avontuur, humor en makkelijk lezen vermeld met telkens een staafdiagrammetje van botten ernaast. Op die manier kan je snel een inschatting maken of het iets is voor jou of net niet. Makkelijk lezen kreeg het kortste botje en inderdaad er staan wel wat moeilijkere woorden tussen zoals ‘verjaardagskaartkanonskogel’.

Edward van de Vendel heeft naast de ‘Waanzinnige Boomhut’ een nieuwe leuke reeks om te vertalen.

Verberg tekst