Na de plotselinge dood van hun ouders gaat de vijftienjarige Melanie met haar jongere broer en zusje bij een oom en tante in Londen wonen. Een hele overstap van een rijk leven naar een armoedig bestaan. Het blijkt dat tante Margaret vanaf haar trouwdag niet meer heeft gesproken en dat er ook twee broers (Finn en Francie) van haar in het huis wonen. Er hangt een beklemmende sfeer, want oom Philip is een onaardige, wrede man die zijn huisgenoten terroriseert. Hij toont geen enkel gevoel of sympathie voor de drie weeskinderen. Hij maakt speelgoed en leeft uitsluitend voor zijn griezelige, levensechte, grote houten poppen, waarmee hij geregeld een show opvoert voor zijn gezin. Melanie ontdekt dat haar tante Margaret een incestueuze verhouding heeft met Francie, terwijl ze zelf ontluikende gevoelens heeft voor Finn. Dit tragische verhaal leest makkelijk weg, is zeer gedetailleerd beschreven en voorzien van mooi taalgebruik. Levendige, geloofwaardige karakters die zonder emotie de nare gebeurtenissen lijken te ondergaan. Een bijzondere coming of age roman, met een beetje onverwacht, abrupt einde. Angela Carter (1940-1992) was een veelzijdige Engelse schrijfster van zowel proza als poëzie. Verberg tekst