Bij deze derde roman van de auteur denk je, afgaand op de uitgeversinformatie: mooi, een Nederlandse Rendell! De verteller, een sales manager van de Suikerunie met een moeilijke jeugd, wordt in de loop van het verhaal steeds gefrustreerder in een machteloze huwelijksrelatie, die hem er toe drijft met steeds kortere tussenpozen overal in Nederland vrouwen te vermoorden om daarna des te verliefder thuis te komen. De zijns inziens foute media-aandacht voor de gruwelijke slachtpartijen- hij dwingt vrouwen tot huiselijke knusheid tot en met het opeten van de eigen vingers bij de spaghetti, afsnijden van tepels en oren bij smartlapmuziek- drijft hem uiteindelijk door het lint. Spanningsopbouw en lezersinleving komen door de klinische verteltrant enkel vanuit het perspectief van deze bloedeloze seriemoordenaar moeilijk op gang. Technisch redelijke, maar weinig invoelbare en nogal vlakke thriller. Kleine druk.