De huurster van Wildfell Hall

Dit boek verscheen in 1848 en geldt als een vroeg feministisch document. Hoofdpersoon is Helen. Zij heeft een sterk karakter, maar is met de verkeerde man getrouwd. Hij geeft, net als zijn vrienden, veel om de jacht, de drank en vrouwen in het algemeen. De leegheid van haar echtgenoot ('de' man?) en de onttakeling van haar huwelijk beschrijft Helen pijnlijk eerlijk in haar dagboek (het lange middendeel). Uiteindelijk vlucht ze met hun zoontje naar de afgelegen Wildfell Hall. Daar ontmoet ze veel onbegrip, maar ook een aardige man. Zijn brieven vertellen de rest van het verhaal, tot en met hun huwelijk (Helen is intussen weduwe). De vertaling is redelijk. De rol die een radicaal protestantisme in dit feminisme speelt, zal een hedendaagse lezeres misschien bevreemden. Het verhaal is deels op ervaringen van Anne Brontë zelf gebaseerd; de door Helen zo fel bevochten onafhankelijkheid heeft ze niet mogen meemaken. Ze overleed in 1849, 29 jaar oud - maar het boek heeft nog niets aan kracht …Lees verder

Over Anne Brontë

Anne Brontë (Thornton, 17 januari 1820 – Scarborough, 28 mei 1849) was een Brits schrijfster, de jongste van drie beroemde gezusters Brontë, die romans schreven over het Victoriaanse betere milieu waarin zij leefden.

Ze werd geboren in een dorp in Thornton, Yorkshire, in Engeland en overleed in de kustplaats Scarborough net als Emily aan tuberculose. Van Charlotte Brontë wordt beweerd dat ook zij aan tuberculose overleed, maar vermoedelijk ging het hier om zwangerschapscomplicaties. Scarborough was ook de setting van haar twee boeken. Ze ligt begraven op de St. Mary's Churchyard aldaar.

Annes poëzie werd samen met die van haar twee zusters, Charlotte en Emily, uitgebracht in 1845 onder het pseudoniem Acton Bell.