Het einde van de eenzaamheid
Besprekingen
Meeslepend en ontroerend, maar ook gekunsteld
Al op de eerste bladzijden van Het einde van de eenzaamheid van de Duitse schrijver Benedict Wells (33) wordt duidelijk dat de roman gaat over dood, dromen en herinneringen. De ouders van de 10-jarige Jules zijn bij een verkeersongeluk om het leven gekomen en nu moeten hij en zijn oudere zus en broer dit verlies op een internaat verwerken. Jules, de bange dromer, heeft het geluk bevriend te raken met Alva, die eveneens een smartelijk verlies heeft geleden.
De kleine Jules kreeg ooit van zijn vader het advies er toch vooral voor te zorgen een beste vriend te krijgen. Een echte vriend is belangrijker dan de liefde, want die kan voorbijgaan. Deze beste vriend wordt het meisje Alva. Tegen het einde van hun schooltijd worden ze verliefd op elkaar zonder dit te willen toegeven. Gekwetst en onbegrepen gaan ze uit elkaar.
Na meer dan tien jaar wordt het contact hersteld. Alva is getrouwd met een bejaarde schrijver, wiens roem is verbleekt en wiens verstand aan het verdwijnen is. Jules trekt bij hen in en gaat schrijven. Er ontstaat een driehoeksverhouding, die eindigt met de zelfmoord van de demente schrijver. Dat Jules hem daarbij het wapen in de hand drukt, behoort tot de kitscherige elementen in de roman.
Dat Wells de bestsellerlijsten haalt, is begrijpelijk. De roman is meeslepend en deels ontroerend. Het verhaal steekt goed in elkaar. Maar het heeft ook iets gekunstelds. Wie he…Lees verder
Na een zwaar motorongeval recapituleert begin veertiger Jules Moreau zijn bewogen leven. Hij was tien toen zijn ouders in 1983 omkwamen bij een auto-ongeluk en werd met zijn oudere broer en zus, Marty en Liz, in een internaat geplaatst. Liz ontwikkelt zich tot een vrijgevochten schoonheid die zich te buiten gaat aan alcohol, drugs en mannen; Marty wordt een lichtelijk autistische nerd. Jules zelf, als kind een getapte allesdurver, keert dromend in zichzelf en zo proberen ze alle drie om te gaan met het drama uit hun jeugd. Het tweede deel van de roman draait vooral om de onderbroken liefdesgeschiedenis tussen Jules en zijn klasgenote Alva. De auteur (1984) zoekt aan de hand van zijn door het lot geslagen protagonisten antwoord op psychologische, filosofische en existentiële vragen. Grote Vragen over liefde en dood, toeval en lotsbestemming, eindigheid en bestendigheid die wat ouwelijk aandoen voor een zo jonge schrijver. Het is de literaire verdienste van Wells dat zijn boek toch eerd…Lees verder