Ssst! De tijger slaapt
Besprekingen
Vos heeft een lang en gelukkig leven in het bos gehad en is nu heel erg moe. Hij gaat liggen op zijn favoriete plekje en valt daar voorgoed in slaap. Zijn vrienden Uil, Eekhoorn, Wezel, Beer, Hert, Vogel, Konijn en Muis gaan eerst wat droevig bij hem zitten, maar al gauw vertellen ze elkaar verhalen over de speciale momenten die ieder met Vos heeft gedeeld. Door deze vele verhalen ontstaat er een boom aan herinneringen, die steeds groter en sterker groeit. Op die manier blijft Vos toch altijd bij zijn vrienden. Vierkant prentenboek met een lief en troostrijk verhaal over herinneringen die achterblijven als een geliefde sterft. De eenvoudige tekst, in duidelijke schreefloze letters, is gedrukt op de witte gedeelten in de mooie expressieve illustraties die steeds een dubbele pagina beslaan. De illustraties, gemaakt in verf en stempeltechniek, zijn sober van kleur, maar worden vrolijker als er mooie herinneringen worden verteld. Sfeervol positief verhaal dat aansluit bij de belevingswere…Lees verder
Een boom vol herinneringen
Het werd tijd dat er nog eens een geschikt boek op de markt kwam rond het thema rouwverwerking. En ziedaar, 'Een boom vol herinneringen' beantwoordt aan alle verwachtingen: metaforen, mooie en herkenbare prenten, gevoelige tekst.
Vos valt in slaap, want hij is moe na zijn gelukkige leven. Uil is eerst verdrietig, maar hij beseft dat het tijd was voor Vos, want hij was al een tijdje moe. Wanneer alle vrienden stilletjes bij elkaar komen zitten, is het Uil die de stilte verbreekt door herinneringen te delen. Terwijl de dieren vertellen, komt er een oranje plantje tevoorschijn uit de sneeuw. Dit plantje groeit uit tot een boom waar iedereen een plekje in, op of rond vindt. Vos lijkt hen voor altijd gezelschap te houden.
Aansluitend bij dit verhaal, dat misschien wat minder origineel is qua uitgangspunt, horen de prenten van Britta Teckentrup. De personages zijn statisch, maar de beweging die ontbreekt past eigenlijk perfect bij de sereniteit die de illustraties in hun geheel …Lees verder
Vos valt in slaap, want hij is moe na zijn gelukkige leven. Uil is eerst verdrietig, maar hij beseft dat het tijd was voor Vos, want hij was al een tijdje moe. Wanneer alle vrienden stilletjes bij elkaar komen zitten, is het Uil die de stilte verbreekt door herinneringen te delen. Terwijl de dieren vertellen, komt er een oranje plantje tevoorschijn uit de sneeuw. Dit plantje groeit uit tot een boom waar iedereen een plekje in, op of rond vindt. Vos lijkt hen voor altijd gezelschap te houden.
Aansluitend bij dit verhaal, dat misschien wat minder origineel is qua uitgangspunt, horen de prenten van Britta Teckentrup. De personages zijn statisch, maar de beweging die ontbreekt past eigenlijk perfect bij de sereniteit die de illustraties in hun geheel …Lees verder