Boek

Kleine appelgeit

Kleine appelgeit
×
Kleine appelgeit Kleine appelgeit
Boek

Kleine appelgeit

Nederlands
2007
Vanaf 3-5 jaar
Kleine Appelgeit houdt heel erg van appels (en ander fruit). Zij is voortdurend op zoek naar appels, kersen en peren. Op een dag waaien alle appelbomen om tijdens een grote storm. Prentenboek met paginagrote kleurige illustraties. Vanaf ca. 3 jaar.
Titel Kleine appelgeit
Taal Nederlands, Engels
Oorspr. taal Engels
Uitgever Tielt: Lannoo, 2007
[28] p. : ill.
ISBN 9789085683131
Plaatsingssuggestie Natuur (ZIZO)

NBD Biblion

Mart Seerden
Handzaam, oblong formaat prentenboek over Kleine Appelgeit, die - de naam zegt het al - heel erg van appels (en ander fruit) houdt. De andere geitjes zijn eigenlijk alleseters. Maar Kleine Appelgeit is voortdurend op zoek naar appels, kersen en peren. Onder het eten spuugt zij de pitten over de heg. Op een dag waaien alle appelbomen om tijdens een hevige storm. De boer zaagt de stammetjes tot houtblokken, het wordt winter en Kleine Appelgeit denkt vol weemoed aan het heerlijke fruit van de nazomer. Gelukkig wordt het weer voorjaar en plotseling beginnen er vanachter de heg kleine nieuwe boompjes te groeien. Hoe zou dat nu komen? Het verhaal wordt verteld in kleine tekstblokjes, verstrooid over de pagina's. Kleurige illustraties over twee pagina's, eenvoudig en toch aansprekend, vormen het achtergronddoek voor de tekst. Het geanimeerde verhaal is beweeglijk, genoeglijk (het smullende geitje) en doet op subtiele wijze een appel op de emoties en beleving van jonge lezers. Geschikt prentenboek voor peuters vanaf ca. 3 jaar, van een auteur/illustratrice die al veel uitgaven op haar naam heeft staan en die voor diverse prentenboeken bekroond is. Vertaald in vlot Nederlands.

Pluizer

Kleine Appelgeit
Sieglinde Duchateau - 22 januari 2015

Op de boerderij woonde een kleine geit. Ze was een heel gewone geit, niks bijzonders, op één ding na: ze had heel aparte eetgewoonten. Ze at graag kersen en peren en het meest hield ze van appels. Ze vertoefde dan ook steeds in de boomgaard en smikkelde het gevallen fruit lekker op. Onderweg naar huis spuugde ze de pitten over de heg. Op een nacht woedde er een orkaan en de hele boomgaard werd verwoest. Gelukkig groeiden er het volgende jaar nieuwe bomen op een veldje. Wie zou de pitjes daarvoor wel geplant hebben? Een speels en vrolijk boekje over het leven op de boerderij doorheen de verschillende seizoenen. De fris ogende kleurrijke tekeningen vullen telkens een dubbele bladzijde. Het vertederend verhaal zit vol humor, maar helaas ook vol fouten. Kersen zijn niet rijp in de herfst en bomen groeien niet in één jaar tijd uit tot volwassen vruchtendragers. Is het dat wat we onze kleuters willen leren over de seizoenen?