Spijt!

Carry Slee (auteur)
+1
Spijt!
×
Spijt! Spijt!
Doelgroep:
Vanaf 12-14 jaar
De dikke Jochem wordt op school letterlijk als een varken behandeld. Bij zijn leraar, die vrolijk meedoet met het pesten, kan hij niet terecht. Even lijkt het erop dat Jochem steun zal krijgen van zijn klasgenoot David, maar de jongen heeft het veel te druk met zichzelf. Als het te laat is, heeft David natuurlijk spijt.
Titel
Spijt!
Auteur
Carry Slee
Taal
Nederlands
Distributeur
Brussel: Luisterpunt, 1996
5 banden
Oorspr. uitgever
Van Holkema & Warendorf
Aantekening
Gemaakt in Nederland

Andere formaten:

Beschikbaarheid in Vlaamse bibliotheken

Besprekingen

David, de hoofdpersoon, doet niet mee aan het treiteren van dikke Jochem. Maar hij doet ook niets om het te verhinderen. Heel veel spijt krijgen hij en zijn klasgenoten daarvan, als het te laat is en Jochem zichzelf heeft verdronken. Verliefdheid, onderlinge machtsverhoudingen, onzekerheid over je uiterlijk, spanning rondom repetities en rapporten, uitgaan in het weekend, maar vooral hoe sadisme en wreedheid altijd om de hoek liggen, zijn de componenten van dit realistisch geschreven verhaal over een klas middelbare scholieren van 15-16 jaar. Qua onderwerp een zwaar verhaal, maar de uitwerking is, hoewel hier en daar wat emotioneel, nuchter, herkenbaar en evenwichtig. Een prima boek; geschikt om als uitgangspunt te nemen voor een discussie over bovengenoemde onderwerpen. Stevig gebonden; op de harde omslag een wat onduidelijke aquarel van een dramatisch drijvende schooltas. Vanaf ca. 13 jaar. Winnaar Kinderjury 1997 en De Jonge Jury 1998.

Over Carry Slee

CC BY-SA 3.0 - Foto van/door Roy van Ingen

Carolina Sophia (Carry) Slee (Amsterdam, 1 juli 1949) is een Nederlandse schrijfster. Enkele boeken voor kinderen schreef zij onder het pseudoniem Sofie Mileau. Veel van haar boeken zijn verfilmd. Hoewel Slee vooral actief is als kinderboekenschrijfster, schrijft ze ook boeken voor volwassenen.

Inspiratie

Haar boeken zijn gebaseerd op tieners, die problemen hebben met hun omgeving en zich zo steeds dieper in de nesten werken, of op kleuters die niet begrijpen waarom mamma zo vreemd doet en waar ze die plotselinge dikke buik vandaan haalt, maar ook op kinderen rond negen jaar, die zich verbazen over het feit dat de groep-achters zo stoer zijn.

Voor haar eerste boeken zijn haar eigen dochters een belangrijke inspiratiebron. Voor Verdriet met mayonaise heeft ze veel gebruik gemaakt van de verhalen waar een dochter mee thuiskwam. De sfeer in de klas in het boek was precies die in de klas van de dochter. Het nare meis…Lees verder op Wikipedia