Aan het begin van de twintigste eeuw worden de vier kinderen van het gezin Lehren in een zeer strenge orthodox-joodse traditie opgevoed. Ze ervaren elk op hun eigen manier het anders-zijn, het minderwaardige van het joods-zijn. Na het overlijden van de moeder valt het gezin uiteen en vervreemden de kinderen van het jodendom. Jozef gaat in Amsterdam werken en komt door zijn huwelijk in een modern joods milieu terecht. Daan gaat studeren en keert zich af van de joodse tradities. Esther ontvlucht het voor haar minderwaardige milieu door weg te gaan met een veel oudere niet-joodse minnaar. Roos blijft nog lange tijd trouw aan haar vader, maar keert zich uiteindelijk door een relatie met een christelijke man ook van haar vader af. De spelling van deze roman (oorspronkelijk verschenen in 1910) is gemoderniseerd, waardoor deze gemakkelijker leesbaar is, zonder afbreuk te doen aan het verhaal. In een heldere en ontroerende stijl geeft de auteur (1881-1932) een indringend beeld van de desintegratie van het joodse leven, maar ook uitgebreide beschrijvingen van joodse feesten.