Chris de Stoop maakte in het verleden naam met ophefmakende boeken over wantoestanden in en buiten België. Dat lijkt nu ook de bedoeling. Zijn eerste onderwerp is de genocide in Rwanda, 1994. Hij verwijt de regering Dehaene-Claes dat ze na de moord op tien Belgische soldaten te snel, ongeïnteresseerd en eenzijdig de soldaten uit Rwanda weghaalden, de VN overtuigden om dat ook te doen en zo de genocide lieten begaan. Hij vergeet erbij te zeggen dat de VN missie te klein was om de hallucinante orgie van geweld te stoppen. Hij laat een onevenwichtige dame Nina H. haar verhaal vertellen zonder enige tegenspraak. Tegelijk voert hij zijn paranoïde oom André op, die in de jaren vijftig als psychiatrisch patiënt minister wou worden. De auteur kan meeslepend vertellen en geeft een beklijvende kijk op de volkerenmoord van Hutu's op Tutsi's. Maar elke vorm van structuur ontbreekt, chaos is troef. En de titel doet iets anders vermoeden dan deze inhoud. Normale druk.