Dit is het tweede deel uit de Franse succesreeks van Cristelle Dabos. Er wordt gestart met een korte terugblik op het eerste boek. Anders lijkt het heel moeilijk (of bijna onmogelijk) om dit verhaal te kunnen volgen. Het hele boek lijkt op een kluwen wol dat dringend ontward moet worden. Overal zijn er linken tussen personages en gebeurtenissen. En hierdoor zijn bijna alle intriges gelinkt aan elkaar. In deze ingewikkelde wereld, Dabos' magische wereld van familiearken, vinden we Ophelia en Thorn terug. Ze zijn nog niet met elkaar getrouwd, maar leren elkaar langzaamaan beter kennen. Wanneer vooraanstaande personen van het familiefeest Faroek verdwijnen, beveelt hij Ophelia om op onderzoek uit te gaan.

In dit boek komen voornamelijk personages uit het eerste deel voor. Hierdoor leer je hen, en de onderlinge verwantschappen, nog beter kennen. Maar dit tweede deel doet voor mij wat veel tweede delen vaak doen: veel tijd nemen om tot de essentie te komen. Het is sterk geschreven, maar soms duurde het wat lang voor er echt iets belangrijks gebeurt. Op het einde van het boek wordt de spanning opgedreven. En met een meesterlijke cliffhanger naar deel 3 toe, kijk je toch opnieuw uit naar het vervolg op het verhaal van Ophelia en Thorn. Hopelijk wordt in dit deel nog iets meer diepte gegeven aan Thorn zijn karakter. Want hoewel je hem al iets beter leert kennen, blijft hij voor mij toch nog steeds een minder tastbaar personage.