De vijfjarige Pea en haar een jaar jongere zus Margot lijden onder de verwaarlozing door hun depressieve, zwangere moeder. Hun vader is kort geleden gestorven. Pea vertelt (in de ik-vorm) over haar leven van buiten spelen, in een dorpje in Zuid-Frankrijk, en over het haar moeder behulpzaam willen zijn. Dit oorspronkelijke perspectief plaatst onschuld tegenover een vaak onbegrijpelijke volwassen wereld, wat een zekere spanning opbouwt. Pea hoopt, als ze een plaatselijke zwerver en zijn hond ontmoet, op een nieuwe vader. Na een climax komt de moeder tot zelfinzicht, wat voor een happy end zorgt. De veerkracht van het meisje, haar observaties, fantasie en verdriet zijn ontroerend neergezet, maar de woordkeuze is niet altijd passend voor een vijfjarige. De Engelse schrijfster (1972), thans woonachtig in Zuid-Frankrijk, schreef eerder - bekroonde - korte verhalen. Deze bewogen visie van een kind op de grote-mensen-wereld is een aangrijpend debuut. Met vragenlijst voor leeskringen.