Leon werd zeven jaar geleden vader na een onenightstand. Nu heeft hij er op 35-jarige leeftijd behoefte aan om kennis te maken met zijn dochter. Haar moeder Jeannette is terughoudend en haar eigen ervaringen uit het verleden zorgen ervoor dat ze vreest dat de relatie van korte duur zal zijn. Tussen Leon en zijn dochtertje Leony ontstaat al snel een hechte band. Jeannette moet stilaan haar beeld van Leon herzien. Dani van Doorn (1960) beschrijft in deze vlot geschreven familieroman het belang van een goede band tussen ouders en kinderen. Ze raakt ook het minder bekende thema verlaat verlies aan waar Jeanette mee kampt. De personages zijn met zorg neergezet en het verhaal is met gevoel geschreven. In het algemene tijdsverloop zitten een aantal foutjes, maar deze hebben geen invloed op de leesbaarheid. Een fijne feelgoodroman.