Benjamin Brinks (ik-persoon) heeft een hamster en die kan praten. Hij is superintelligent, maar niemand mag dat weten. Soms komt het echter wel heel handig uit. Als je bijvoorbeeld een talentenshow voor dieren wilt winnen. Want Stinkie kan makkelijk trucjes doen, zoals skateboarden. Maar de hamster heeft ook een beetje plankenkoorts. Het erg komische verhaal heeft lichte ondertonen die kinderen onbewust aan het denken zullen zetten over vriendschap, verlies en familie. Het geheel wordt gecomplementeerd met pentekeningen die weliswaar niet echt noodzakelijk zijn, maar leuk zijn om te zien en die het geheel opvrolijken. Hoewel niet AVI-gecertificeerd, zullen oudere beginnende lezers het verhaaltje prima kunnen lezen, mede door het grote en prettige lettertype. De sterke vertaling draagt bij aan het leesgemak, onderwijl het originele plezier van schrijver Lowe in tact latend. Maar voorlezen is ook een feest voor ouders en kinderen. Dit mag dan het vierde deel uit een serie zijn, maar het is zonder enig probleem geheel zelfstandig te lezen van de andere delen (zes in totaal). Een grappig boek dat snel naar andere delen doet verlangen. Vanaf ca. 8 jaar. Verberg tekst

Benjamin wil met zijn hamster Stinkie deelnemen aan een talntenshow voor huisdieren. Stinkie heeft een superbrein: hij kan lezen, rekenen en spreken. Niemand is hiervan op de hoogte en dit moet zo blijven! Hij zal dus enkel en paar truukjes tonen en skateboarden op een dominosteen met daaronder wieltjes. Als hij aan de beurt is, blijkt zijn kooi leeg te zijn en is Stinkie nergens te bespeuren. Benjamin gaat op zoek. Zal hij Stinkie terugvinden?
Het verhaal is in de ik-vorm geschreven en aangevuld met leuke tekeningen in zwarte inkt. Het leest erg makkelijk. Het is dan ook een klein boekje met weinig tekst per pagina, vaak nog verlucht door een tekeningetje. Het is humoristisch bedoeld, maar mij kan het verhaaltje niet echt boeien. Ik vond het zelfs nogal langdradig.