Elmer is na Kai Mook vermoedelijk de beroemdste olifant in Vlaanderen. Maar in tegenstelling tot Kai Mook is Elmer van Amerikaanse komaf en bezorgt hij al sinds 1964 generaties kleuters veel plezier. Elmer is in tegenstelling tot zijn grijze soortgenoten vrolijk gekleurd en — nog belangrijker — weet overal raad op. Nu roept Super Fant zijn hulp in. Super Fant is namelijk aangevallen door een doornstruik en heeft daar een gescheurd pak aan overgehouden. Elmer gaat samen met hem op weg naar tante Zelda. Maar Super Fant is erg bang andere dieren te ontmoeten, want uitgelachen worden vindt hij verre van super. Dus bedenkt Elmer allerlei trucjes om ongezien voorbij de dieren te komen. Hij vertelt een goede grap aan de kudde olifanten, neemt Leeuw en Tijger bij de neus, bij de nijlpaarden zorgt hij dat Super Fant gecamoufleerd naast hem wandelt, hij schakelt Slang in om de konijnen af te leiden, leidt zelf de krokodillen af door een stuk boomstronk in de rivier te gooien en ten slotte laat hij de vogels kunstjes doen boven de kop van de apen. En tante Zelda slaagt er natuurlijk in het pak te herstellen, tot grote blijdschap en dankbaarheid van Super Fant.
Zoals steeds slaagt David McKee erin zijn verhaal een boodschap mee te geven zonder dat het te moraliserend wordt: iets goed doen voor anderen, iemand niet te kijk zetten en vriendschap spelen een belangrijke, maar geen te opzichtige rol in dit ‘eind goed, al goed’-verhaal. 26 pagina’s lijken veel, maar McKee bouwt zijn verhaal zo zorgvuldig op dat de trucs nooit vervelen.
Zoals steeds ziet Elmer er zeer kleurrijk uit. Dat geldt ook voor Super Fant en daarmee staan ze beiden in fel contrast tot hun soortgenoten, die wel hun natuurlijke kleuren hebben. Die natuurlijke kleuren zien we ook terug bij de leeuw en de tijger, de apen, de krokodillen en de nijlpaarden.
De illustraties beslaan meestal een dubbele pagina, vergezeld van een of twee tekstblokjes. De prenten zijn erg kleurrijk en de azuurblauwe vogels, de slang die de kleuren van Elmer heeft, de blauwe konijnen en de jungle, die zelden groen-bruin is, geven het boek een beetje exotische of fantastische allure. Een prettig boek waar veel kleuters plezier aan zullen beleven. [Hilde Debacker] Verberg tekst

Het vrolijk gekleurde olifantje Elmar komt op een dag Super Fant tegen in zijn supersnelle pak. Helaas is het pak gescheurd omdat hij in een doornstruik gevallen is. Daar weet Elmar wel wat op: zijn tante Zelda kan dat wel repareren. Maar hoe komt Super Fant bij tante Zelda zonder dat de andere dieren zijn gescheurde pak opmerken? Gelukkig weet Elmar daar raad op. Vriendschap en loyaliteit spelen een grote rol in dit prettig vertelde verhaal. Alle illustraties beslaan twee pagina’s en hebben soms op één en soms op twee pagina’s een blokje tekst in duidelijke zwarte letters. Het grappige is dat Elmar en Super Fant in allerlei kleuren zijn weergegeven maar de andere dieren niet. Die zijn afgebeeld zoals wij ze kennen. En dan komt aan het eind Elmars tante in beeld die al net zo kleurrijk is als haar neefje Elmar. Dit prima prentenboek is niet alleen kleurig qua illustraties, maar bevat ook een kleurrijk verhaal dat veel kleuters beslist zal aanspreken. Over olifantje Elmer zijn al vele prentenboeken verschenen; in Nederland verscheen de eerste in 1989. Vanaf ca. 4 jaar. Verberg tekst