Djinn patrouille op de Paarse Lijn : roman

Djinn patrouille op de Paarse Lijn : roman
Andere formaten:
Andere talen:
Besprekingen
Op zoek naar de verloren kinderen
De Indiaas-Britse auteur Deepa Anappara debuteert met een smakelijke roman over kinderhandel en massahysterie in India. Jammer alleen dat ze te veel couleur locale uit haar verfdoos haalt.
Op Netflix is de docuserie The Disappearance of Madeleine McCann, over de veelbesproken verdwijning van een driejarig Brits meisje uit een Portugees vakantieappartement, al enige tijd een flinke hit. In een van de afleveringen komt een vergelijkbare zaak aan bod, die van de al vele jaren verdwenen Pedro. Alleen is die zaak toch niet zo vergelijkbaar: Pedro heeft geen fractie gekregen van de aandacht en het onderzoeksbudget dat Madeleine toeviel. En zo zijn er in Portugal tientallen, honderden kinderen die op een dag weg zijn, en wier magere dossier ergens in een la belandt.
In India zijn het er nog veel meer. Dat leerde schrijfster Deepa Anappara als verslaggever voor diverse Indiase media. Naar schatting raken elke dag opnieuw zo'n 180 kinderen zoek, schrijft ze in de verantwoording bij haar debuutroman Djinn patrouille op de paarse lijn. Deze jongens en meisjes komen terecht in de mensenhandel, in bordelen, worden huisslaaf of van hun nieren beroofd - zo schat men in, want…Lees verder
Ziehier een echter India
Een nieuwe generatie Indiase schrijvers laat van zich horen. Debutanten Deepa Anappara en Madhuri Vijay blijven weg van exotische clichés in twee verfrissende romans.
De afgelopen decennia was Indiase literatuur - of beter gezegd: Engelstalige Indiase literatuur - alleen kansrijk in het Westen als ze voorzag in de diepgewortelde oriëntalistische behoefte het land als 'anders' te zien. De commerciële successen waren doorgaans doordrongen van een exotische gloed, die bewust of onbewust de veronderstelde verschillen tussen Oost en West benadrukte.
Salman Rushdie zette de trend met Middernachtskinderen (1981, Booker Prize), een breed opgezette roman over de bloederige deling van India en Pakistan. Hij verbond dat geschiedenisverhaal met magisch-realistische en mythologische elementen en bracht het subcontinent zo op sprookjesachtige wijze tot leven, hoe gruwelijk ook.
Hierop volgde een lange reeks exotische Engelstalige Indiase romans, met Arundhati Roy's De God van kleine dingen (1997, Booker Prize) als climax. Totdat de schrijver Aravand Adiga tien jaar later bewees dat 'andersheid' niet alleen hoeft te schuilen in een bedw…Lees verder
Op zoek naar de verloren kinderen
Indiaas-Britse auteur debuteert met roman over kinderhandel en massahysterie in India.
Op Netflix is de docuserie 'The Disappearance of Madeleine McCann', over de roemruchte verdwijning van een driejarig Brits meisje uit een Portugees vakantie-appartement, al enige tijd een flinke hit. In een van de afleveringen komt een vergelijkbare zaak aan bod, die van de al vele jaren verdwenen Pedro. Alleen is die zaak niet zo vergelijkbaar: Pedro heeft geen fractie gekregen van de aandacht en het onderzoeksbudget dat Madeleine toeviel. En zo zijn er in Portugal tientallen, honderden kinderen die op een dag weg zijn, en wier magere dossier ergens in een la belandt.
In India zijn het er nog veel meer. Dat leerde schrijfster Deepa Anappara als verslaggever voor diverse Indiase media. Naar schatting raken elke dag opnieuw zo'n 180 kinderen zoek, schrijft ze in de verantwoording bij haar debuutroman 'Djinn patrouille op de Paarse Lijn'. Deze jongens en meisjes komen terecht in de mensenhandel, in bordelen, worden huisslaaf of van hun nieren beroofd - zo schat men in, want va…Lees verder
-
Anneke Bok