Televisie kijken is voor veel kinderen de voornaamste vorm van vrijetijdsbesteding. Het is dan ook niet verwonderlijk dat jongeren veel vragen hebben over de werking van de televisie en het maken van tv-programma's. Een aantal van die vragen worden beantwoord in deze uitgave. Het zijn vragen als "Moet men ook zwarte mensen schminken?" Vaak zijn het typisch kinderlijke vragen als "Door een raam springen: doet dat pijn?" en "Zijn omroepsters altijd fotomodel?"

Heel uiteenlopende onderwerpen worden in dit vraag- en antwoordenboek behandeld: over het tv-toestel, de tegenstelling fictie-realiteit, programmamakers, trucage, reclame, sportreportages... De vragen worden gegroepeerd per thema, wat niet altijd goed lukt. Sommige vragen zijn heel specifiek en horen niet in een of ander onderdeel thuis. Jammer dat er geen inhoudstafel werd voorzien, of een lijstje met de vragen.

De antwoorden zijn vlot geformuleerd en humoristisch en bijna informeel, toch zijn ze informatief en doeltreffend. De titels zijn heel spitsvondig, al bevatten ze vaak een verwijzing naar iets dat bij kinderen niet bekend is. De tekst is heel up-to-date, op een paar details na. Er wordt bv. geen melding gemaakt van de Nederlandse zender Kindernet 5. Er wordt ook beweerd dat een tv-scherm nooit plat is, terwijl sommige kinderen thuis een flat-screen-toestel hebben. Verder vinden we ook niets terug over de rages die tv-programma's teweeg kunnen brengen, over de commercialisering die daar vaak mee gepaard gaat. Er wordt gezegd dat tv-makers niet rijk worden, maar dat lijkt me niet meteen een algemene regel...

Per onderwerp wordt in een aparte kader een blokje achtergrondinformatie voorzien (in een veel te klein letterkorps). Dat kunnen feiten en anekdotes zijn, bv. over de geschiedenis van de tv of de autocue, er zit ook een lijst met vaktaalterminologie bij, maar het kan ook een kritische noot zijn, bv. over het feit dat de televisie vaak als een soort babysit gebruikt wordt.

Verder is dit boek heel mooi uitgegeven. Op de grote pagina's staat niet te veel, er worden veel kleuren gebruikt, de structuur is overzichtelijk, maar ik vind vooral de illustraties van Ilse Loodts uiterst geslaagd. Ze harmoniëren perfect met de luchtige ondertoon van Musschoot, en voegen bijna altijd een komische noot toe.

[Machteld Verhelst] Verberg tekst

Kinderen van een basisschool hebben allerlei vragen gesteld over tv-maken en tv-kijken. De onderwerpen zijn bij elkaar gezocht, waarna er steeds in het kort antwoord gegeven wordt. Soms zelfs zo kort dat het antwoord korter is dan de vraag (Mogen kinderen naar griezelfilms kijken? Beter van niet!). De vragen zijn lang niet altijd even boeiend waardoor een wat onsamenhangend geheel ontstaat. De informatie voor de doelgroep, kinderen vanaf ca. 10 jaar, is zeer oppervlakkig. In een apart kader wordt wel dieper op de onderwerpen ingegaan, maar los van het moeilijke taalgebruik is het lettertype zo klein dat het kinderen zeker af zal schrikken. Het boek ziet er zeer verzorgd uit, bevat een aantal foto's en veel cartoonachtige illustraties. Is slecht ontsloten omdat alleen op trefwoord gezocht kan worden. Er is geen inhoudsopgave. Komt uit in een reeks waarin vragen van kinderen centraal staan.