Dit is Dina! is een bundeling van drie eerder verschenen boeken en één nieuw verhaal. Naast 'Zeven zinnen en een zoen' (2000), Een pruik en paarse lippen (2003) en Hoge hakken en een hoed (zie De Leeswelp 2006, p. 28) bevat het boek ook nog het niet eerder verschenen Lieve lachjes en een leugen. Alle verhalen bestaan uit korte, genummerde hoofdstukken, en eindigen met een paar grijsgekleurde pagina's met informatie en tips over toneel en toneelspelen, auditie doen, je tekst leren, stemoefeningen, de medewerkers die bij een toneelproductie betrokken zijn. In tegenstelling tot eerdere uitgaven, is er hier ? door de zwarte silhouetten die Dina verbeelden op de kaft en bij het begin van elk verhaal ? meer ruimte voor een specifieke invulling door de lezer.

Hoofdpersoon Dina, die in het eerste verhaal 12 jaar is en in het laatste verhaal zo'n twee jaar ouder is, vertelt in de ik-vorm over haar belevenissen bij het toneel. In het eerste verhaal mag ze meedoen in een productie ter gelegenheid van het 500-jarig bestaan van haar dorp, en in het tweede verhaal mag ze dankzij bemiddeling van haar zus, die actrice is, meespelen in de stadsschouwburg. In het derde verhaal gaat ze straattheater doen met Senne, de zoon van de producente van haar eerste toneelstuk. In het vierde verhaal is ze weer terug bij die producente, en speelt ze mee in een stuk onder regie van haar zus. Dina vertelt niet alleen over de ups en downs bij het toneel, maar vooral over de relatie met haar zus, met wie ze voortdurend vergeleken wordt, met haar ouders (een moeder die niet 'gewoon' meer kan koken en een vader die werkloos dreigt te worden), haar beste vriendin Marlowies, Martijn, de jongen die zowel zij als Marlowies leuk vinden, en Senne, op wie ze langzaamaan verliefd wordt.

Door de specifieke vorm en stijl geeft Van Ranst een direct inkijkje in de gedachte- en gevoelswereld van Dina. Vooral in de dagboekfragmenten is Dina ontwapenend eerlijk over zichzelf. Van Ranst laat Dina op zoek gaan naar zichzelf en een manier om goed om te gaan met zowel haar familie als vrienden. Ze is nl. geen makkelijke dame: ze trekt conclusies die later niet juist blijken te zijn, zoekt te vaak iets achter onschuldige zaken, en reageert met een botheid waarachter vooral onzekerheid schuilgaat. De rode draad in de zoektocht naar zichzelf wordt gevormd door de ontwikkelingen in de relatie met haar zus, die ze erg bewondert maar op wie ze uiteindelijk toch niet wil lijken, en met haar vriendin Marlowies, die lange tijd wordt vertroebeld door jaloezie.

Nogal vreemd is dat Dina wel als een talent erkend wordt, maar in geen enkele productie een grote rol speelt. In het eerste stuk speelt ze een kleine, maar toch prominente rol. Tijdens de repetities voor het tweede stuk ontdekt dat ze zich absoluut niet thuis voelt in de aan haar toebedeelde rol, en haakt ze af. Ook tijdens de derde 'productie', die ze met Senne tijdens een straattheaterfestival zou uitvoeren, stopt ze er voortijdig mee, omdat ook dit soort toneel niet blijkt aan te sluiten bij wat ze zelf wil. En bij de vierde productie is niet helemaal duidelijk welke rol ze zal spelen: op of achter het toneel. Omdat Dina voor elke actie en gedachte nogal wat woorden nodig heeft, heb je als volwassen lezer soms de neiging selectief te gaan lezen. Daarnaast zijn de verhalen soms wat eentonig, omdat Dina zichzelf steeds weer verliest in dezelfde soort gedachtespinsels.

Van Ranst combineert hier gevoelens en gebeurtenissen die erg herkenbaar zijn voor pubers, met de bijzondere wereld van het toneel. Een goede keuze, die ervoor zorgt dat het hoofdpersonage een extra spiegel wordt voorgehouden die haar confronteert met haar kwaliteiten en zwaktes. Bovendien zal het geen enkele lezer ontgaan dat de wereld van het toneel niet een en al glitter en glamour is. [Karen Ghonem-Woets] Verberg tekst

De 12-jarige Dina (ik-figuur) is dol op toneel. In deze bundeling van drie eerder verschenen verhalen 'Zeven zinnen en een zoen' (2000), 'Een pruik en paarse lippen' (2003) en 'Hoge hakken en een hoed' (2005) en het vierde, nieuwe verhaal 'Lieve lachjes en een leugen' vertelt de eigenzinnige Dina over haar passie voor toneel, haar pogingen om wel of juist niet op haar grote zus (die ook toneelspeelt) te lijken en over haar vriendschap (en ruzies) met Marlowies, Martijn en Senne. Humoristische verhalen over dromen en teleurstellingen, jaloezie en bewondering, toneelspelen en jezelf zijn. De verhalen volgen elkaar chronologisch op, van Dina’s allereerste auditie tot haar eerste optreden in de schouwburg. Na ieder verhaal volgen tips over auditie doen, stemoefeningen, improviseren en andere theatertips. De verhalen zijn ingedeeld in korte, overzichtelijke hoofdstukken. De gevoelens van Dina zijn heel beeldend beschrijven. Het boek bevat mooie, originele vergelijkingen. Een aantrekkelijk omslag met glitterelementen. Vanaf ca. 10 jaar. Verberg tekst