Een klein pareltje uit de Chileense literatuur, zo zou je de novelle De jongen die gek werd van liefde kunnen noemen. Het boek werd al in 1915 geschreven en staat sindsdien op de verplichte literatuurlijst van de Chileense scholieren. Het verhaal is in een eenvoudige, toegankelijke, enigszins kinderlijke taal geschreven ? het betreft immers het dagboek van een naamloos jongetje van een jaar of tien.

De tekst wordt ingeleid door een eveneens anonieme verteller, die het dagboek toevallig in handen kreeg. Hij heeft het uiterst consciëntieus bewaard, en nu het niemand meer kan kwetsen heeft hij besloten deze kindernotities openbaar te maken. Vervolgens is er de inhoud van het dagboek: het aandoenlijke relaas van een jongetje dat zo hopeloos verliefd wordt op een van zijn moeders vriendinnen, Angélica, dat dit hem tot waanzin drijft. De jongen wordt letterlijk ziek en gek van liefde (of is het jaloezie?). De lezer wordt onherroepelijk meegetrokken in de belevingswereld van het kind, dat blijkbaar altijd al naar depressiviteit neigde. Het jongetje zelf begrijpt bepaalde dingen niet die voor de lezer evident zijn. Zo vraagt hij zich af wie nu toch don Carlos is en waarom zijn oma zo'n hekel aan hem heeft, ook al is hij het jongste kleinkind en zou hij juist daarom de oogappel moeten zijn. Er gaapt dan ook een brede kloof tussen kinderwereld en die van volwassenen, getuige het volgende fragment: "Grote mensen zeggen altijd dat alles wat ze doen voor ons eigen bestwil is, maar ondertussen pakken ze alleen maar alle leuke dingen van je af. Volgens mama om te zorgen dat we later als we groot zijn gelukkig worden; maar ze zegt ook wel eens dat grote mensen niet gelukkig kunnen zijn en dat geluk zo lang duurt als je kindertijd. Probeer dat maar eens te begrijpen." Het is ontroerend hoe het jongetje zijn moeder tevreden probeert te houden, en tegelijkertijd, of juist hierdoor, een eigen geestelijke wereld weet te creëren, om steeds dieper in de duisternis weg te zakken.

Eduardo Barrios (1884-1963), schreef diverse verhalenbundels, toneelstukken en romans, en zijn werk werd in 1946 bekroond met de Chileense nationale literatuurprijs, de prestigieuze Premio Nacional de Literatura. De jongen die gek werd van liefde gaf zijn literaire carrière een belangrijke impuls. [Jacqueline Visscher] Verberg tekst

Deze novelle uit 1915 behoort tot de hoogtepunten van de Spaans-Amerikaanse literatuur van vóór de boom (Borges, García Márquez, Vargas Llosa, Fuentes) en verschijnt nu voor het eerst in Nederlandse vertaling. Het is het intense verhaal van een jongen van een jaar of tien die smoorverliefd is op een volwassen vrouw. In zijn omgeving vindt hij geen enkel begrip voor zijn gevoelens. Men verdenkt hem zelfs van onoorbare seksuele gevoelens, die rigoureus bestreden worden. De vrouw om wie het gaat ziet in hem alleen maar een kind, al denkt de jongen aanvankelijk dat zij niet helemaal ongevoelig is voor zijn gevoelens. Zijn onmogelijke liefde maakt hem uiteindelijk waanzinnig. Dat proces wordt door de Chileense schrijver Eduardo Barrios (1884-1963) - een begrip is zijn tijd - in eenvoudige, trefzekere bewoordingen van binnenuit beschreven. Mooie uitgave. Ruime marges, kleine druk.