Dit verhaal draait rond een zevenkoppige groep vrouwen van vooraan in de vijftig, die tijdens hun schooltijd, 33 jaar voordien, een hecht vriendinnenclubje vormden binnen de laatstejaarsklas. Centraal staat de figuur van Rita Montero, die het intussen in Londen tot filmregisseur geschopt heeft, en nu naar Spanje terugkeert om het contact met de bende te herstellen. Kort na haar terugkeer sterft haar vriendin Lena op een verdachte wijze. Is ze vermoord? Of pleegde ze zelfmoord? Terwijl het onderzoek loopt, verschuift de aandacht langzaam maar zeker van 2007 naar het schoolreisje dat de klas bij haar afstuderen in 1974 maakte naar Mallorca. Op de terugreis kwam een door iedereen gehate klasgenote om het leven toen zij in een storm overboord sloeg. Opnieuw de vraag: is zij vermoord of ging het om een dom ongeval? Duidelijk is wel dat de overblijvende zes er meer over weten dan ze prijsgeven ? hoewel niet iedereen evenveel weet. Stukje bij beetje komt de waarheid naar boven, en blijkt dat de gebeurtenissen in Mallorca elk van de vrouwen onuitwisbaar hebben getekend en opgezadeld met een hoop frustraties. Wanneer de ontknoping er uiteindelijk lijkt aan te komen, worden we meermaals op het verkeerde been gezet en van de ene verrassing in de andere gedropt. In dat opzicht beantwoordt het boek dus perfect aan wat je van een thriller mag verwachten.
Dat dit verhaal een volwaardige thriller wil zijn, staat buiten kijf. De uiterste behendigheid waarmee de auteur enkel mondjesmaat gegevens lost en zorgzaam de talrijke relevante episodes aan elkaar schakelt, wijst op een flinke dosis vakbekwaamheid. Wanneer je na het boek uitgelezen te hebben een aantal passages weer opdiept, besef je pas hun relevantie, die je bij eerste lezing grotendeels ontging. Deze zorgvuldige en beredeneerde opbouw gaat echter ook gepaard met een zekere complexiteit. Zo verspringt het verhaal voortdurend in de tijd, van 2007 naar 1974 en weer terug. Daar komt bij dat je bijvoorbeeld moet wennen aan het gegeven dat Margarita in 1974 Marga heet en in 2007 Rita, en dat Magdalena in 1974 Magda heet en in 2007 Lena. Maar dat kan de pret niet bederven, het vraagt enkel wat meer aandacht. Echt geloofwaardig zijn het verhaal en de personages niet, en veel menselijke diepgang tref je hier niet aan (getuige daarvan de abrupte stemmingswisselingen en de excessieve gedragingen). Wie het boek echter leest als een ingenieus misdaadverhaal zonder literaire ambitie, houdt een goede thriller over. [Hugo Van Hoecke] Verberg tekst

De beroemde filmregiseur Rita Montera keert in 2007 na 33 jaar terug naar haar geboorteplaats in Spanje en ontmoet daar vijf van haar oude middelbare schoolvriendinnen. Met zeven jonge vrouwen deden zij in 1974 eindexamen; zij vormden tot die tijd een hechte vriendinnengroep. Vlak na deze ontmoeting wordt een van hen vermoord. Langzamerhand komt naar voren waarom het schoolreisje naar Mallorca in 1974, waarbij een gehate klasgenote om het leven kwam, zoveel invloed op de rest van ieders leven heeft gehad. Het verhaal verspringt steeds in de tijd. 1974 en 2007 wisselen elkaar af, maar ook daarbinnen wisselen perspectief en tijd. Hierdoor leest het boek wat rommelig. Het verhaal komt vrij langzaam op gang, maar de ontknoping is bepaald verrassend. Langzaam wordt inzicht gegeven in de verschillende geheimen die de vrouwen al die jaren met zich meegedragen hebben. De auteur won belangrijke literaire prijzen in Spanje en doceert Spaanse literatuur en creative writing. Voor een vooral vrouwelijke lezersgroep. Paperback; vrij kleine druk. Verberg tekst