Elia (17, ik-persoon) en Segundo: een groter verschil tussen twee jongens bestaat er niet. Elia moet zich gedeisd houden voor het totalitaire regime van zijn land, terwijl Segundo de zoon is van de machthebber en hij alles met Elia kan doen wat hij maar wil. Als Elia uiteindelijk maatregelen tegen Segundo neemt, moet hij daarvoor boeten. Tegelijkertijd krijgt hij er waardevolle vrienden bij en wordt hij verliefd. Hij leert dat we allemaal gelijk zijn aan elkaar en dat je je niet als slachtoffer moet gaan gedragen. Daarnaast heeft hij het dierenboek van zijn overleden vader. De beschrijvingen van de dieren gebruikt hij als een advies voor de komende dag. Hoe gedraag je je in een dictatoriaal land? Pleeg je verzet, ga je ten onder of ga je ook macht uitoefenen ten koste van anderen? Die vragen komen in dit verhaal uitgebreid aan de orde. Het speelt zich af op het fictieve eiland Beleza No Mar. De gevoelens van de karakters komen mooi naar voren. Ze worstelen met al die vraagstukken, zeker als er familieleden of vrienden zijn die door het regime mishandeld of gedood worden. Op de schutbladen staat een plattegrond van het eiland en van het paleis; voorin ook een verklarende woordenlijst. Prachtig verhaal voor jongeren vanaf ca. 15 jaar. Verberg tekst

Het verhaal speelt zich af op het fictieve eiland Beleza No Mar. Op dit eiland is een dictator aan de macht. Het hoofdpersonage Elia groeit op samen met Segundo, de zoon van de dictator. Al jaren moet hij de pesterijen van Segundo doorstaan. Op een dag slaan bij hem de stoppen door en bijt hij van zich af door een kan ijskoud water over Segundo’s hoofd leeg te gieten. Vanaf dan is alles anders.

Elia moet als straf als bediende aan het werk in het paleis van de dictator. Hij maakt er kennis met heel wat nieuwe mensen. Elia moet hard werken, maar hij beleeft ook mooie momenten met zijn nieuwe vrienden. Er is zelfs tijd voor wat romantiek. De dreiging van de dictatuur blijft echter steeds latent aanwezig. Het is voor Elia niet makkelijk om in te schatten wie te vertrouwen is.

Het verhaal wordt verteld door Elia zelf. Het boek is zijn dagboek. De lezer krijgt zicht op zijn gevoelens, zijn gedachten en kleine kantjes. De personages zijn goed uitgewerkt en evolueren doorheen het verhaal. Het verhaal verliest bovendien nergens vaart, er gebeurt heel wat op korte tijd.

Elia is een licht ontvlambare puberjongen. Hij vindt rust in het dierenboek dat nog van zijn overleden vader was. Elke dag opent hij het boek op een bepaalde bladzijde. In de beschrijving van het dier ziet hij een les van zijn vader. Ook ‘de Ouwe’ leert hem heel wat dingen over het leven. De titel van het boek verwijst naar de belangrijkste les van de oude man: één is altijd gelijk aan één. Gelijkwaardigheid zit in je hoofd. Je bepaalt zelf hoe vrij en onafhankelijk je jezelf voelt. Deze wijze les is niet zo eenvoudig. Ook de rest van het verhaal vereist een zeker ervaring als lezer. Het verhaal heeft heel wat lagen.

Een mooi debuut van Elke Sannen.

Verberg tekst