Wanneer Kleine Beer een tekening voor oma heeft gemaakt, wil zij hem een kus teruggeven. Kip heeft de tekening bij oma bezorgd en via een omweg, via Kip, Kikker, Poes, meneertje en juffertje Das, geeft zij ten slotte de kus aan Kleine Beer. Aan het einde van het verhaal is Kleine Beer aanwezig op de bruiloft van meneertje en juffertje Das. Dit laatste staat nogal los van het verhaal en had net zo goed weggelaten kunnen worden. Tekst en de tekening zijn beide opgenomen in een kader. De sfeervolle prenten beslaan tweederde deel van de pagina's en zijn getekend met pen en inkt en ingekleurd met geelgroen en bruin. De tekst is gezet in een grote letter, in korte zinnen zonder veel moeilijke woorden. De omslagillustratie geeft een beeld van het verhaal. En hoewel het verhaal oorspronkelijk in 1968 verscheen, is het tijdloos en sluit in deze nieuwe vertaling prima aan bij de belevingswereld van peuters en kleuters. Maar is ook nog leuk voor kinderen die net zelf kunnen lezen en zijn opgegroeid met Kleine Beer. Ook andere delen* over Kleine Beer werden opnieuw vertaald en uitgegeven, met de oorspronkelijke tekeningen van de illustrator die beroemd werd met ‘Max en de Maximonsters’. Voorlezen vanaf ca. 3 jaar, zelf lezen vanaf ca. 6,5 jaar. Verberg tekst