De oude Cubaanse visser Santiago heeft al 84 dagen niets gevangen en wordt daarom bespot door andere vissers. Manolin, zijn jonge assistent, moet van zijn ouders tegen zijn zin meegaan met een meer succesvolle visser. Om zijn reputatie te redden gaat Santiago heel ver de zee op. Daar vangt hij een enorme marlijn, die hij met een bovenmatige krachtsinspanning naar huis sleept. Onderweg wordt deze echter opgegeten door haaien, zodat hij alleen met een groot karkas aan land gaat. Hij sleept zich naar zijn hut, waar hij in een diepe slaap valt. Inmiddels hebben de andere vissers het karkas gezien en zijn diep onder de indruk. Als Santiago wakker wordt, zit Manolin aan zijn bed en vertelt hem dat hij ondanks zijn ouders in het vervolg weer met hem meegaat, omdat hij nog veel van hem kan leren. Deze novelle (Pulitzer Prize, 1952) van de belangrijke Amerikaanse schrijver (1899-1961), die in 1954 de Nobelprijs voor Literatuur kreeg, is een nu klassiek verhaal over de strijd van de mens tegen de natuur, dat in een heel economische, zeer krachtige stijl is geschreven. De vertaling is goed en de pentekeningen passen bij de inhoud. Gebonden; normale druk