Als hij tien is, wordt Enayatollah Akbari door zijn moeder het Afghanistan van de taliban uitgesmokkeld. In het Pakistaanse Quetta laat ze hem achter in de hoop dat hij buiten Afghanistan een toekomst zal hebben. Dan begint een jarenlange zwerftocht als illegaal in Pakistan en Iran, waar hij in de bouw gaat werken. In een groep van 77 vluchtelingen wordt hij tenslotte in een erbarmelijke tocht over de bergen van Iran naar Turkije gesmokkeld. Vanuit Turkije weet hij met een rubberbootje Griekenland te bereiken. In een vrachtcontainer reist hij verder naar Italië, waar hij asiel aanvraagt. Daar ontmoet hij een Italiaans gezin dat hem opvangt. Ook ontmoet hij Fabio Geda (1972) die zich in Italië een aantal prijswinnende romans op zijn naam heeft staan. Hij zet dit waargebeurde verhaal op papier. Enayatollah vertelt in de ik-vorm op een rustige, soms kinderlijke naïeve toon zijn verhaal. Dit staat soms in schril contrast met het harde bestaan als illegale immigrant. Uit zijn verhaal spreekt een enorme veerkracht en vastberadenheid. Het boek is in Italië een bestseller. Verberg tekst