'Het is mijn wens dat diegenen die de nationaalsocialistische methodes als de redding van de wereld beschouwen, door mijn verhaal ertoe aangezet worden om hun standpunt te overdenken en te herzien.' Deze woorden schrijft Felix von Papen (1910-1945) in 1938 in het voorwoord van zijn persoonlijk verslag van zijn gevangenschap in nazi-Duitsland. Waarom hij is gearresteerd door de Gestapo wordt voor hem niet duidelijk, maar zijn kritische houding ten opzichte van Hitler en diens ideeën maakten hem tot een politieke tegenstander die op zijn minst monddood moest worden gemaakt. Zijn boek werd in 1939 in Nederland verboden 'wegens belediging van een bevriend staatshoofd'. Nu, bijna tachtig jaar later, verschijnt het opnieuw, vertaald vanuit het Duits en op initiatief van zijn nog levende dochter Vicky, met wie ook een interview is opgenomen. De inleiding van Corjo Jansen, hoogleraar rechtsgeschiedenis, is zeker ook na het lezen van dit persoonlijke document verhelderend. Een bijzonder boek van een bijna vergeten slachtoffer dat de moed had om zich uit te spreken tegen een niets en niemand ontziend regime. Verberg tekst