Amadeo Consonni is een vreemde speurders. Hij werd bedacht door de Italiaanse schrijver Francesco Recami (61) die pas na zijn vijftigste misdaadromans begon te schrijven. Daarvoor had hij vooral jeugdboeken en berggidsen geschreven. De eerste twee uit de Consonni-reeks verschenen kort na elkaar. De galerijflat en Lijken in de kast spelen zich af tijdens twee opeenvolgende weken, het is goed ze in de juiste volgorde te lezen.

Consonni is weduwnaar en werkte als meubelmaker en stoffeerder. De galerijflat begint lieflijk met Consonni die de perfecte bompa speelt. Eén opvallend element siert zijn flat: een enorme boekenkast met mappen waarin Consonni knipsels van moordzaken bewaart. Zijn obsessie kan hij niet echt verklaren maar die is, zeker na de dood van zijn vrouw, exponentieel gegroeid. Vaak bezoekt hij de plaats van een moord en speelt hij de amateurdetective. In De galerijflat houdt de bizarre moord op een egyptoloog hem bezig en in Lijken in de kast komt een vriend langs die drie skeletten heeft ontdekt in een huis dat hij renoveert.

Recami focust zich niet alleen op Consonni en zijn obsessie, ook talloze andere bewoners in het appartementsblok mogen meedoen. Er is de familie Giorgi van wie de man te veel drinkt en zijn gezin terroriseert. Ook meneer De Angelis heeft een obsessie met zijn oude Opel Vectra. Wanneer een neefje van hem in Lijken in de kast met een chique BMW komt aangereden, weet De Angelis dat er iets niet in orde is. Het jonge koppel in de flat naast Consonni roept en tiert constant maar het zou ook om ruwe slaapkamerspelletjes kunnen gaan, bedenkt Consonni. En er zijn enkele dames die hun oog hebben laten vallen op de vitale weduwnaar.

Dit zijn licht ontregelende misdaadromans waarin Recami subtiel ironisch de levens schildert van schijnbaar alledaagse mensen in een doodgewoon flatgebouw in Milaan. Hun vreemde gedrag worden met compassie beschreven. Dat Consonni net iets te toevallig in contact komt met diverse misdaden is niet heel geloofwaardig maar het is Recami meer te doen om de rijke schakering van menselijke emoties en interacties.

Een pluim verdient de Nederlandse uitgeverij die alleen Italiaanse romans op de markt brengt, van onder meer Leonardo Sciascia, Andrea Camilleri en anderen. De volgende drie delen van Consonni's belevenissen mogen meteen volgen.

Francesco Recami De galerijflat. Vertaald door Rianne Aarts, Serena Libri, 198 blz., 18,90 €. Oorspronkelijke titel: 'La casa di ringhiera'.

Francesco Recami Lijken in de kast. Vertaald door Rianne Aarts en Hilda Schraa, Serena Libri, 216 blz., 18,90 €. Oorspronkelijke titel: 'Gli scheletri nell'armadio'.

Verberg tekst

Nu Amedeo Consonni een echte moord heeft opgelost, krijgt hij plots een vreemd presentje van een oude vriend. Die heeft in de fundamenten van zijn huis drie skeletten gevonden en levert die, in een hoekkast, af bij Consonni. Intussen gaat het leven in Consonni’s flatgebouw zijn ongewone gang. Een zure buurvrouw die lang niet zo invalide is als ze laat uitschijnen, houdt iedereen in de gaten. En dan zijn er nog de andere bewoners: Consonni’s opdringerige vriendin die er maar niet in slaagt een spannend verhaal te vertellen, een zuipende buurman met een plan, een andere buurman die dolverliefd wordt op een BMW… Wanneer Consonni ook nog voortdurend de skeletten moet verslepen, lijkt het bijna een deurenkomedie.

Het is duidelijk dat Francesco Recami aardig wat mosterd bij Simenon haalde: een niet al te vergezochte plot, een alwetende verteller, een scala aan eigenzinnige, licht hysterische, niet per se sympathieke personages plus een scherp oog voor de ingewikkelde relatie tussen buren en het zeer dat alle mensen kwelt. De Italiaanse saus en humor zijn wel van hem. Omdat dit het tweede boek uit een serie is, moet u soms wel even gissen wie wat op zijn kerfstok heeft. Meteen een goede reden om ook Recami’s eerste misdaadroman, De galerijflat , te lezen.

***

Serena Libri (oorspronkelijke titel: Gli scheletri nell’armadio), 215 blz., € 18,95.

Verberg tekst

Amedeo Consonni woont in een galerijflat in Milaan. Als hobby heeft hij een enorm archief aangelegd van moorden die in Noord-Italië zijn gepleegd. Hij is beroemd geworden omdat hij een zaak heeft opgelost. Nu komt een vage kennis bij hem langs die in een holle ruimte drie skeletten heeft gevonden. Deze komt hij nu bij Consonni afleveren die vast beter weet wat hij er mee aan moet. Consonni gaat op onderzoek naar vermiste personen, terwijl om hen heen allerlei complicaties het leven al ingewikkeld genoeg maken, zoals de relatie met zijn dochter, een dure fles whisky, juffrouw Mattei-Ferri die iedereen in de gaten houdt, een gewelddadige buurman en een buurvrouw die haar eindeloos lange levensverhaal aan Consonni wil vertellen. Het ingewikkelde plot wordt steeds ingewikkelder door alles wat er gebeurt. Het knappe is dat uiteindelijk alle losse stukjes op hun plaats vallen en er ogenschijnlijk niets is veranderd. Het is een hoogst komisch verhaal met prachtige personages en dialogen, idiote gebeurtenissen en een geslaagd vervolg op ‘De galerijflat’* (2016). Goed zelfstandig leesbaar. Verberg tekst