F. Scott Fitzgerald was de chroniqueur van de roaring twenties in de VS. Het decennium na de Eerste Wereldoorlog, toen, in de woorden van de schrijver, 'al die nerveuze energie die zich tijdens de oorlog had opgehoopt' een uitweg zocht in een uitbarsting van ongebreideld hedonisme die hij effectief, inclusief de achterliggende angst en wanhoop, portretteerde in 'The Great Gatsby'. De novelle 'Een dag in mei' (May Day) uit 1920 is te zien als een opmaat tot dit grotere werk en misschien zelfs als een tekst die getrouwer de tijdgeest portretteert, omdat hij minder gepolijst is en minder wil behagen. Zeven personages uit verschillende maatschappelijke lagen ontmoeten elkaar tijdens een zinderende nacht vol drank, rellen en muziek, voorafgaand aan de dag van de arbeid. Interessant is het 'bonus materiaal' bij de novelle: een informatief nawoord en twee essays over de 'Jazz Age' door de auteur zelf. Dit verzorgd vormgegeven boekje geeft een boeiende context en verdieping bij de ambitieuze 3-D-verfilming van 'The Great Gatsby'. Kleine druk. Verberg tekst