Dirk De Schutter en Remi Peeters vertaalden twee essays van beroemde denkers die hun licht laten schijnen over de schrijver Walter Benjamin (1892-1940). Het eerste essay, van Hannah Arendt, verscheen in 1968 in ‘The New Yorker’ en bestaat uit een inleiding en drie delen waarin ze onder andere ingaat op de rol van toeval en tegenslag in het leven van Benjamin, zijn verhouding tot marxisme en jodendom en zijn visie op geschiedenis (met de beroemde metafoor van de parelduiker). Het tweede essay is van de hand van Susan Sontag en verscheen in ‘The New York Review of Books’ in 1978. Zij beschouwt Benjamin vanuit zijn eigen beschrijving als ‘geboren in het teken van Saturnus’, dus als een trage denker, een melancholicus. Sontag fileert zijn leven en werk met een bijna psychoanalytische scherpte. Beide essays zijn erg boeiend, het ene is meer filosofisch, het andere meer psychologisch van aard. Enige kennis van werk en leven van Benjamin wordt voorondersteld. Het is echter geen gemakkelijke lectuur, ook al hebben De Schutter en Peeters een zeer leesbare inleiding en vertaling afgeleverd. Twee klassieke essays over het werk van Benjamin, zeer leesbaar vertaald, interessant, maar vermoedelijk voor een beperkt publiek. Verberg tekst