Luyten en Willemen sloegen de handen nog eens in elkaar: geen nieuw verhaal over Wilma Wonder, maar daar is Gloria de glimworm.

Gloria gaat naar een nieuwe school en is daardoor best wel zenuwachtig. Zomaar in een nieuwe klas met een hoop nieuwe kinderen die ze nog niet kent. De meester is in ieder geval wel lief. Dat kan niet van de kinderen gezegd worden. Gloria mag niet meespelen, wordt uitgelachen, wordt met zand bekogeld enz. Toni de tor neemt daarin steeds het voortouw, de rest volgt. Tot Vera de vuurwants er genoeg van heeft. Haar “stoooooop” zorgt ervoor dat er een klasgesprek en excuses komen. Thuis ziet papa dat Gloria steeds minder glimt. Zichzelf moed inspreken in de spiegel wordt ook steeds moeilijker.

De bedoeling van dit boek is zeker goed, maar het voelt helaas nogal gemaakt aan. Er wordt gepest, de anderen zien het gebeuren maar doen niets tot er eentje toch de moed vindt, er volgt een gesprek met de klas, er wordt sorry gezegd en … alles is opgelost. Leuk als het allemaal zo simpel zou zijn, maar helaas is pesten vaak veel hardnekkiger en niet zo eenvoudig om op te lossen. Daardoor bleef ik toch op mijn honger zitten.

De tekst is eenvoudig en makkelijk te begrijpen. Ik ben niet echt fan van de allitererende namen (Gloria de glimworm, Vera de vuurwants, Toni de tor…).

De illustraties zijn eerder lieflijk en zullen kinderen wel aanspreken. Bij het boek kan je lessuggesties downloaden. Het Hannekesnest is de uitgeverij van Luyten zelf. Knap dat ze instaat voor haar eigen werk, maar de prijs is daardoor eerder aan de hoge kant.

Dit boekje is zeker bruikbaar binnen het thema pesten, maar is voor mij het dertiende in een dozijn.