Dit zou in de tegenwoordige tijd geschreven moeten worden

De Deense schrijfster Helle Helle (1965) heeft een kenmerkende stijl: elk boek opnieuw begint als schijnbaar luchtig verhaal. Na drie bladzijden beseft de lezer: opletten, want elke zin heeft betekenis. De lezer wordt meegesleept in emoties die verstopt zitten in gedachtes, gebaartjes en handelingen van de personages. Helle Helle construeert een pakkend verhaal uit alledaagse momenten. Studente Dorte (18) verhuist naar een bungalow in het dorp Gumsø. Per trein reist ze dagelijks naar Kopenhagen. Ze leeft van wat spaargeld en extraatjes die haar tante haar toestopt. In plaats van studeren hangt ze rond in de stad. Een vorige geliefde spookt door haar hoofd, ze begint een relatie met de getrouwde stationschef van Gumsø. Hoewel ze kan schrijven, lukt het haar niet hiermee op gang te komen. Wie het boek leest, ervaart Dortes 'hulpeloosheid' bijna aan den lijve. Helle Helle heeft op 24 januari 2012 "De Gyldne Laurbær" ontvangen, een prijs die jaarlijks wordt toegekend door boekhandelaren e…Lees verder

Over Helle Helle

Helle Helle, geboren als Helle Olsen (Nakskov, 14 december 1965), is een Deense schrijfster. Ze wordt als een van de grootste nieuwe literaire auteurs van Denemarken beschouwd. Helle heeft verschillende beurzen gewonnen. Ze wordt geroemd om haar gedetailleerde manier van schrijven en het beschrijven van alledaagse situaties.

Voordat ze in 1993 debuteerde met de roman Eksempel på Liv ("Voorbeeld van Leven") schreef ze al gedichten en novelles voor kranten en tijdschriften. Haar eerste publicatie was de novelle Et blommetræ ("Een pruimenboom") die in 1987 onder het pseudoniem Helle Krogh Hansen in de krant Information verscheen. Sinds 1993 heeft ze verschillende romans en bundels met verhalen uitgebracht. Op 24 januari 2012 ontving ze De Gyldne Laurbær voor haar laatste werk: Dette burde skrives i nutid.