Guggenheimer wast witter

Zet op lijst

In de reeks:

Guggenheimer; 2

Genre:

Romans

Inhoud
Details

Een bizarre en steenrijke televisiebons begint een reclamebureau.

Onderwerp: Gent, Reclame, Guggenheimer (personage)

Titel: Guggenheimer wast witter

Auteur: Herman Brusselmans

Taal: Nederlands

Uitgever: Amsterdam: Prometheus, 2009 | Andere uitgaves
254 p.

ISBN: 9789044613414 (paperback)

: Technische weergave

Andere formaten:

Toegankelijke formaten:

Daisy

Beschikbaarheid in Vlaamse bibliotheken

Meer dan 100 keer in Vlaamse bibliotheken

Zoek bibliotheek
Alle bibliotheken

Besprekingen

NBD Biblion

Redactie

Deze roman is min of meer een vervolg op 'De terugkeer van Bonanza'*. De nietsontziende hoofdpersoon, een steenrijke televisiebons die eerder een Vlaamse versie van 'Bonanza' op de buis trachtte te brengen, wil nu een reclamebureau beginnen. Door gebruik en misbruik van personeel, relaties en zijn vele geld weet hij macht naar zich toe te trekken. De andere -ook bizarre- figuren accepteren de schofferingen, chantagemiddelen en seksuele grillen. Het kolderieke zit vooral in de originele manier van spreken van de hoofdpersoon en het associëren van de meest uiteenlopende zaken tot een voor hem logisch geheel. En passant worden enkele bekende Belgen belachelijk gemaakt. De stijl is vlot en excentriek; dus typisch op z'n Brusselmans. Paperback; kleine druk.

Over Herman Brusselmans

CC BY-SA 3.0 - Foto van/door Michiel Hendryckx

Herman Frans Martha Brusselmans (Hamme, 9 oktober 1957) is een Belgisch schrijver, dichter en columnist.

Biografie

Brusselmans werd geboren in Hamme, Oost-Vlaanderen. Eind jaren zeventig was hij een verdienstelijk voetballer. Hij speelde linksbuiten bij SK Berlare, Vigor Hamme en de UEFA-junioren (min 18-jarigen) van Sporting Lokeren. Bij deze laatste speelde hij onder trainer Leon Nollet samen met latere profvoetballers Raymond Mommens, Alex Querter en Marc Verbruggen. In 1976 ging Brusselmans Germanistiek studeren aan de Universiteit van Gent. In 1978 koos hij voluit voor literatuur maar is blijven voetballen bij o.m. De Woody's, een minivoetbalclub die hij noemde naar zijn overleden hond Woody. In 1980 studeerde hij af en ging aan de slag in een Brusselse bibliotheek van de Rijksdienst voor Arbeidsvoorziening.