De verzamelbundel ‘Het huis van de dichter’ van dichter Herman Leenders (1960) vormt een bloemlezing van ruim honderd reeds gepubliceerde gedichten over een periode van bijna dertig jaar. Het gaat om relatief traditionele gedichten waarover de lezer even moet nadenken. De verzen zijn begrijpelijk, soms met een harde boodschap, soms met een romantische of melancholieke gedachte. Of wijst de dichter op een situatie die om bezinning vraagt van de lezer, bv.: ‘de bladeren kraken als beschuit / de hemel is als een zwarte akker / op aarde gevallen’. De dichter observeert en komt tot een slotsom; door de ogen van de dichter leest de lezer. Ondanks de stemmingen die de gedichten tonen, valt geen enkel stuk buiten de toon, geen enkel gedicht vraagt om ergernis of troosteloosheid. Het omvangrijke oeuvre biedt nauwelijks humor, maar dat is ook niet de bedoeling van de schrijver. Elk gedicht is een ‘stille blik’ die een boodschap behelst. De bundel beschrijft het leven, niet alleen van de dichter maar ook van de lezer. Een verhelderende verzameling die de lezer nog lang zal bijblijven. Leenders ontving de C. Buddingh'-prijs, de Hugues C. Pernath-prijs en tweemaal de prijs van de Provincie West-Vlaanderen. Een zeer mooie en complete bundel, vol romantiek, melancholie en stemmingen. Verberg tekst