Violetta (ca. 9, ik-figuur) is volgens haar overleden mama een uitzonderlijk meisje. Papa wil niet zeggen waarom en waarin ze dan zo uitzonderlijk is. Daarom gaat ze op onderzoek uit. Dat doet ze samen met haar beste vriendje J.T, een bolleboosje die denkt dat hij geadopteerd is omdat hij zo anders is dan zijn ouders. Violetta gaat dieren redden en oude mensen opbeuren. Is ze daar dan misschien uitzonderlijk goed in? Een vlot geschreven verhaal met een grote dosis humor en een snufje ontroering over twee kinderen die op zoek zijn naar antwoorden die alleen hun ouders kunnen geven. Geschreven in de ik-vorm vanuit Violetta, die door haar impulsieve handelingen heel wat teweegbrengt. Beide kinderen zijn herkenbaar neergezet voor de doelgroep. Geschreven in directe taal. De verhaallijn springt af en toe terug in de tijd (herinneringen). Bevat enkele bij de sfeer passende paginagrote zwart-witillustraties; de eerste bladzijde van elk hoofdstuk is op een grijze ondergrond gedrukt met de titel in speelse fantasieletters. Een goed boek voor een brede doelgroep. Vanaf ca. 8 jaar. Verberg tekst

Violetta Vonk is een uitzonderlijk meisje. Dat vond haar mama in ieder geval. Maar haar mama is gestorven en haar papa wil niet vertellen waarom ze zo uitzonderlijk is. Daarom gaat ze samen met haar beste vriend J.T. op zoek naar haar kwaliteiten. Dit leidt tot hilarische situaties. Violetta denkt dat ze misschien uitzonderlijk is in dieren redden en daarom laat ze het schaap van de buurvrouw vrij. Of misschien is ze goed in oude mensen opbeuren, dus gaat ze een bezoekje brengen aan de norse buurvrouw. Ook T.J. heeft zo zijn eigen problemen. Hij denkt dat hij geadopteerd is omdat hij zo anders is dan zijn ouders. Wanneer hij een artikel leest over de wetenschapper Percy denkt hij z'n echte vader gevonden te hebben. Maar dit valt tegen. Wanneer haar papa een nieuwe vriendin heeft, zal Violetta haar eens testen. Ze voelt zich niet begrepen. Misschien is ze gewoon uitzonderlijk LASTIG. Violeta loopt thuis weg. Ze overnacht bij T.J. Wanneer haar papa op de hoogte wordt gebracht, wordt alles uitgepraat. T.J. krijgt de verklaring waarom er geen babyfoto's van hem zijn en Violetta heeft een goed gesprek met haar papa.
De verschillende gebeurtenissen volgen elkaar heel snel op, zodat je een heel hectisch verhaal krijgt. Je valt van de ene belevenis in de andere en de samenhang is zoek. Er komen heel wat personages aan bod maar je komt slechts weinig over hen te weten. Jammer! De grappige zwart-witillustraties passen goed bij het verhaal. De hoofdstukken zijn kort en beschrijven telkens een nieuw 'avontuur'. Het ontroert wel te zien hoe de twee kinderen op zoek gaan naar hun identiteit, maar het verhaal valt nogal licht en oppervlakkig uit.
Verberg tekst