De jonge auteur en theatermaakster Ianka Fleerackers slaat gensters met haar boekdebuut, waarbij ze illustrator Sebastiaan Van Doninck als een flamboyante partner-in-crime onder de arm neemt. Resultaat is een schitterend kleinood over een haast onmogelijke vriendschap tussen een nachtdier, Uil, en een ochtendvogel, Leeuwerik. Het boekje belichaamt een heuse queeste naar een ideale formule om hun boezemvriendschap te onderhouden en te laten floreren. De moedige pogingen van de dieren -- eerst door wakker te blijven, nadien door elkaar briefjes te schrijven om toch maar te kunnen communiceren -- bewijzen de sterkte van hun vriendschap, maar kunnen een trieste afloop niet vermijden. De vriendschap stopt groots en dramatisch, zoals schone, sterke vriendschap of liefde vaak eindigt: in hartpijnigend afscheid.
Tekst en beeld spelen hierbij een krachtige complementaire rol. Terwijl Fleerackers een frisse, uitgepuurde en poëtische dartelende taal hanteert die piekfijn het midden houdt …
Lees verder
De jonge auteur en theatermaakster Ianka Fleerackers slaat gensters met haar boekdebuut, waarbij ze illustrator Sebastiaan Van Doninck als een flamboyante partner-in-crime onder de arm neemt. Resultaat is een schitterend kleinood over een haast onmogelijke vriendschap tussen een nachtdier, Uil, en een ochtendvogel, Leeuwerik. Het boekje belichaamt een heuse queeste naar een ideale formule om hun boezemvriendschap te onderhouden en te laten floreren. De moedige pogingen van de dieren -- eerst door wakker te blijven, nadien door elkaar briefjes te schrijven om toch maar te kunnen communiceren -- bewijzen de sterkte van hun vriendschap, maar kunnen een trieste afloop niet vermijden. De vriendschap stopt groots en dramatisch, zoals schone, sterke vriendschap of liefde vaak eindigt: in hartpijnigend afscheid.
Tekst en beeld spelen hierbij een krachtige complementaire rol. Terwijl Fleerackers een frisse, uitgepuurde en poëtische dartelende taal hanteert die piekfijn het midden houdt tussen een krachtige, informatieve vertelstem en een zoet golvende ironische en poëtische reflectiestem, trekt Van Doninck zijn even fijnmazige register open met een uitmuntend secure penlijn waarmee hij de figuren vormgeeft en karakteriseert. Hierbij kleurt hij zijn figuren in met een warm aquarelachtig kleurenpatroon dat, door de aanwezigheid van scherpere kleurtoetsen, tegelijk homogeen en pittig in zijn diversiteit is. Zowel Van Doninck als Fleerackers hebben oog voor detail, evenwicht en compositie. Zoals hij zijn kleurenpalet beheerst, zo beheerst zij haar pen met pretentieloos en ijzersterk resultaat. Een boek om gelukkig van te worden, hoe ongelukkig het verhaal ook eindigt. Want het kan maar zo eindigen doordat het geluk dat beide dieren voor elkaar creëren en vormen zo onmetelijk groot is. [Els Van Steenberghe]
Verberg tekst