Anna's mama wil niet dat iemand het geheim van hun gezin te weten komt. Anna's papa gaat regelmatig op café. Wanneer hij dronken naar huis terugkeert, belt Joop, de kroegbaas, naar haar mama om te verwittigen. Dan vluchten Anna en haar mama het huis uit omdat haar vader schreeuwt en vloekt bij zijn thuiskomst en haar mama slaat. Wanneer hij weer nuchter is, is hij alles vergeten en is hij heel lief. Maar op deze manier kan het niet langer. Wanneer ze de volgende keer slechts op het nippertje kunnen ontkomen, neemt mama kleding mee. Ze is niet van plan om terug te komen. Anna weet een schuilplaats: in de schuur van Tom. Wanneer ze daar de volgende dag gevonden worden door Gert, de vader van Tom, wil die de politie bellen. Anna houdt hem tegen. Ze besluiten om samen terug te gaan. Normaal gezien is papa al nuchter, maar deze keer niet. Het lukt Gert net om hem te overmeesteren. Er zit niets anders op dan 112 te bellen. Het verhaal eindigt met een brief van Anna's vader om haar geluk te wensen voor haar twaalfde verjaardag. Hij werd opgenomen om van z'n drankprobleem af te raken.

Dit is geen vrolijk boek. Het thema is zwaar voor de jonge lezers. Het laat zien hoe loyaal kinderen zijn tegenover hun ouders. Het duurt een eeuwigheid eer ze iets durven ondernemen. Het verhaal werd realistisch geschreven en passend geïllustreerd met zwart-wittekeningen. Voor kinderen die met dit probleem te maken hebben, kan dit boekje een houvast zijn. Dit verhaal eindigt positief. Haar papa wil geholpen worden en wordt opgenomen. Jammer genoeg is dit niet altijd de realiteit. De mama beschermt zichzelf en haar dochter door te vluchten midden in de nacht. Maar dit is geen oplossing. Uiteidelijk wordt het stilzwijgen doorbroken, dit is de enige manier om de situatie weer leefbaar te maken. Het boek is bestemd voor negenjarigen die moeite hebben met lezen