De auteur (1929, psychoanalytica) heeft weer een mooie roman aan haar rijke oeuvre toegevoegd. Gesitueerd in een imaginaire vroege 17e eeuw wordt de Spaanse koningsdochter Maria Concepcion door haar huwelijk koningin van Frankrijk. Vergezeld door haar 'slaaf' en vertrouweling Girolamo, een tiental jaren eerder geadopteerde castraat, neemt zij haar intrek in Vaux-le-Roy (Versailles) en vestigt er onmiddellijk haar gezag. Hun beider wederwaardigheden, passend weergegeven in een lichtelijk archaïsche stijl, zijn velerlei, maar illustreren steeds haar verlichte streven domheid, onrecht en leed uit te bannen. Zij schaft de Salische wet af, bedenkt een Verenigd Europa en betoont zich meelevend en deskundig in tal van situaties. Dat er toespelingen op en verwijzingen naar later in het relaas verwerkt zitten, politiek-maatschappelijke en literaire anachronismen, draagt bij aan de charme van het totaal. Het resumerende slotakkoord, Maria's dood, centreert weer op het in de ouverture al aangegeven besef van onmacht in de absolute liefde tussen Maria en Girolamo. Een fraaie compositie. Verberg tekst