Na de dood van zijn grootmoeder gaat brengt Arnoud (13) de zomer in haar huis door, samen met zijn vader, die de spullen moet uitzoeken en de scheiding van zijn vrouw probeert te verwerken. Arnoud ontvangt een brief van zijn oma waarin zij hem vertelt over haar verleden en over de toedracht van de dood van zijn grootvader die tijdens de Tweede Wereldoorlog is doodgeschoten door de Duitsers. Ze laat hem een aantal op het oog waardeloze schilderijen na, die overgeverfde doeken van beroemde meesters blijken te zijn. Arnoud ontdekt met het verleden ook een stuk van zichzelf. Sfeervol verhaal met diverse verhaallijnen uit heden en verleden die uiteindelijk samenkomen. Duidelijke layout, vrij korte hoofdstukken, tamelijk korte zinnen en een stevig omslag met een foto van een jongen en een schilderspalet. Voor liefhebbers van een verhaal met wat inhoud vanaf ca. 12 jaar.

Auteur Jan de Leeuw gaf zijn debuutroman als motto een citaat uit ‘The Go-Between’ van L.P. Hartley mee: “The past is another country; they do things differently there” (het verleden is een ander land, ze doen er de dingen op een andere manier). Arnoud De Vriendt ontdekt dat aan den lijve wanneer hij met zijn vader naar het afgelegen dorp Deemstervelde trekt voor de begrafenis van zijn grootmoeder. De dertienjarige Arnoud heeft haar nauwelijks gekend, maar de oude vrouw heeft hem wel haar naaikist nagelaten en een heleboel schilderijen die ze -zo ontdekt de jongen naderhand- zelf heeft geschilderd. Na de begrafenis wil Arnouds vader een tijdje in het dorp blijven om er de zaken van zijn moeder op orde te brengen, al is zijn zoon daar aanvankelijk helemaal niet voor te vinden. Die voelt er niets voor om zijn vakantie door te brengen in een gat waar niets te beleven valt en waar de meeste dorpelingen boven de zeventig lijken te zijn. En toch wordt de vakantie in Deemstervelde veel opwindender dan de jongen zich ooit had kunnen voorstellen. Behalve de vele tandeloze oudjes zijn er immers nog Rebecca, de kleindochter van Paula Lhermitte (kennelijk een oude jeugdliefde van Arnouds vader) en Titus, een jonge ornitholoog, die onderzoek doet naar de uilenpopulatie. En ook het geërfde naaikistje bevat meer geheimen dan het houten ei dat Arnouds grootmoeder steeds gebruikte om kousen te stoppen. Arnoud komt op het spoor van het onverwerkte oorlogsverleden van Deemstervelde. Zijn eigen bezige, kousenstoppende grootmoeder speelde een belangrijke rol in dat verhaal uit het verleden evenals die andere Arnoud De Vriendt die blijkbaar Arnouds grootvader is en die samen met negen andere Deemsterveldenaars in 1942 werd geëxecuteerd door de Duitsers. De Leeuw heeft een knap en behoorlijk spannend debuut afgeleverd, goed geschreven met een soms verrassend woordgebruik. Samen met het hoofdpersonage komt de lezer geleidelijk aan te weten waarom er over de tweede oorlog nog steeds niet wordt gesproken in Deemstervelde. ‘Vederland’ is echter meer dan een speurtocht naar het verleden: Arnouds ontdekkingen hebben wel degelijk gevolgen voor zijn eigen leven. Ze confronteren hem met wie hij zelf is en doen hem nadenken over de band die hij heeft met zijn vader en met zijn moeder die haar gezin in de steek heeft gelaten. Op de achterflap staat het als volgt te lezen: ‘Als Arnoud in het verleden graaft, ontdekt hij niet alleen de puzzelstukken van een onverwacht verhaal, maar ook een beetje zichzelf. Niet makkelijk met een hoofd vol dromen en een buik vol kriebels’.