In het ene deel ('De pianist') wordt de strijd van de schrijver en zijn omgeving verbeeld, als de schrijver een personage wordt in zijn eigen verhaal. In het tweede verhaal ('Labyrint', als keerdruk uitgevoerd) verdwaalt de schrijver op zoek naar inspiratie in absurde situaties, als hij met een sprekende hond en een dito vingerplant in een labyrinth-achtige boekwinkel achtervolgd wordt door een inktvlek. Het zijn fantasierijke verhalen, die als je er in meegaat, humoristisch zijn en in het consequente absurdisme bijna gewoon worden. De tekenstijl is los, maar soms realistisch om verschillen tussen de personages aan te geven. Een bijzonder stripalbum, dat tussen de grote stripreeksen opvalt door een eigenzinnige behandeling van vorm en inhoud, hetgeen vooral in het langere verhaal (labyrint) tot een opmerkelijk resultaat leidt.