In dit stevige kartonboekje met doorkijkgaatjes laten dieren je acht tegenstellingen zien: van het voor de hand liggende groot en klein tot iets als ver weg en dichtbij, of slapen tegenover wakker. 

Niet altijd eenvoudige tegenstellingen voor een peuter dus, en de illustraties maken de tegenstellingen ook niet altijd duidelijk. Het zou veel beter geweest zijn de twee tegenpolen te isoleren. Nu staat er voor samen versus alleen bijvoorbeeld een vogel onder een boom met heel veel vogels erin. Door de geringe afstand wekt de vogel onder de boom helemaal niet de suggestie alleen te zijn, zonder het woord eronder zou ik niet weten over welke tegenstelling het gaat. Bovendien is er nog een nutteloos doorkijkje naar de bloemen op de vorige bladzijde, en staat ernaast alweer een andere tegenstelling. Daarbovenop wordt er in woorden nog een andere tegenstelling toegevoegd, namelijk veel tegenover weinig. Akkoord, je kan als voorlezer je peuter bij de hand nemen, door dit boekje loodsen, de dingen benoemen, zelfs samen de situaties naspelen. Maar door alle ballast overboord te gooien, was het een veel beter boekje geworden. Want de illustraties zijn best charmant, en die zouden in een meer sobere versie ook beter tot hun recht komen.