Vijftiende deel van de nog altijd razendpopulaire reeks 'Het leven van een Loser'. Bram en zijn familie leven in de kelder van oma, in afwachting van de verbouwing van hun huis. Maar ze mogen bijna niets. Een zomervakantie in de kelder lijkt onvermijdelijk. Maar gelukkig is daar de camper van Brams oom, waarmee ze toch op vakantie kunnen. Het zit niet mee, want praktisch elke camperplaats is vol. En kamperen in de natuur blijkt niet zo’n goed idee: zwemmen in een meer dat bij een viskwekerij hoort, en in een natuurpark heb je last van beren. Uiteindelijk besluiten ze naar een familiecamping te gaan. Zal Bram daar vrienden maken en zal het noodweer hun vakantie niet verpesten? Met veel humor, gevoel, inlevingsvermogen en verbeeldingskracht, zowel in de ‘handgeschreven’ tekst op lijntjespapier als in de kwistig gestrooide striptekeningen in zwart-wit, worden de avonturen in sneltreinvaart verteld. Het verhaal weet, zonder veel dramatiek en diepgang, de kern van de puber die zich zo vaak een loser voelt, over te brengen op de lezer. Aanrader voor elke puber die af en toe met de ziel onder de arm loopt en wel wat droge humor kan gebruiken! Los te lezen; deel 14 was 'Totaal gesloopt'*. Vertaling van 'The deep end'**. Vanaf ca. 10 jaar. Verberg tekst

In dit vijftiende deel uit de reeks gaat de familie Botermans met een camper op vakantie. Behalve beren en stinkdieren ontmoet Bram ook een stel kwajongens die hem bovendien als zogenaamde aanvoerder aangeven bij de campingbaas. De bodem van het zwembad lijkt nog de enige veilige plek. Wanneer de bliksem de toegangsbrug naar de camping vernielt, is het hek helemaal van de dam.

Iedereen kent intussen het concept wel: evenveel illustraties als tekst, in de vorm van een dagboek, met regelmatig een woord in hoofdletters. Hét recept voor makkelijk lezen. De auteur gaat er blijkbaar van uit dat je de vorige delen ook gelezen hebt, want de broers Rick en Max komen zonder introductie in het verhaal terecht. De voorstanders van deze reeks prijzen de humor, en zien het als een manier om kinderen die niet graag lezen toch in een boek te trekken. Je kan het ook zien als een vermoeiende opsomming van onaangename voorvallen, in een stijl die wellicht even snel geschreven is als dat hij leest. Maar het succes is niet te stuiten.

Verberg tekst