In een boek dat van achteren naar voren gelezen dient te worden, moet NYPD-detective Gabriela McNamara in opdracht van crimineel Karpankov enkele misdadigers elimineren die hem en zijn bende het leven zuur maken. Gabriela bedenkt een slimme undercoveroperatie, schakelt haar baas en collega’s bij de politie hierbij in en begint met het inpalmen van het voornaamste doelwit, de genadeloze moordenaar David Reardon. Die valt natuurlijk voor de knappe jonge vrouw. Het uitgangspunt van de schrijver is dat elke plaats delict aan het einde begint. Het levert een vreemd boek op, want wat doet de lezer? Beginnen bij hoofdstuk 36, of toch maar achterin bij hoofdstuk 1? Als hij houdt van een thriller in flashback, dan doet hij het eerste. Houdt hij van een chronologisch verhaal, het laatste. Een geslaagde opzet? Dan moet men vooral het uitgangspunt van een gelauwerde rechercheur die in haar vrije tijd als huurmoordenaar voor een maffiabaas werkt en naar believen doodvonnissen uitvoert geloofwaardig vinden. Kleine druk. Verberg tekst