Deze driedelige biografie van de eerste drie koningen uit het huis Oranje-Nassau verschijnt naar aanleiding van het tweehonderdjarig jubileum van het ontstaan van de Nederlandse monarchie. De biografieën zijn elk ongeveer zevenhonderd bladzijden en uitermate verzorgd uitgegeven. 
De auteurs plaatsen de opbouw en de bestendiging van de Nederlandse monarchie in een Europese context. Naast die staatsrechtelijke ontwikkelingen beschrijven ze de persoonlijke levens van de vorsten en de mythevorming rondom het koningshuis.
Dit eerste deel, van de hand van Jeroen Koch, beschrijft het leven van Koning Willem I (1772-1843), die op de troon zat van 1813 tot 1840. Over hem verschenen talloze thematische studies, maar een evenwichtige biografie ontbrak. De auteur wijst er op dat de 27 regeringsjaren niet kunnen worden begrepen zonder de 41 jaren die daaraan voorafgingen: 22 jaren aan het stadhouderlijk hof en negentien jaren omzwervingen. Voor die laatste periode gebruikte Koch vooral de talloze brieven die de leden van de stadhouderlijke familie aan elkaar schreven. Die periode vormt een bifurcatiemoment voor het huis Oranje-Nassau. Nadat de stadhouderlijke Oranjefamilie in 1795 uit de Republiek was verjaagd, zwierf Willem Frederik twee decennia door Europa. Hij bestuurde korte tijd het Duitse Fulda en streed voor Pruisen en Oostenrijk tegen Napoleon. Het huis van Oranje had ten onder kunnen gaan in de maalstroom van de Napoleontische tijd.
Het koningschap van Willem I was het resultaat van improvisaties van politieke elites in de Noordelijke Nederlanden en van besluiten van het Congres van Wenen. Willem I vergat dan ook nooit hoe zijn koningschap het product van die politieke ontwikkelingen was en hield er rekening mee bij de invulling van zijn koningschap.
Het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden, fabricaat van het congres van Wenen, was dan ook Willems grote project. Hij bestuurde het VKN afwisselend vanuit Brussel en Den Haag tot in 1830 de Belgische Revolutie daaraan een einde maakte. Hij beoogde een welvarende en efficiënt georganiseerde eenheidsstaat onder zijn leiding. Daartoe gaf hij persoonlijk leiding aan de staat, schiep financiële instellingen, ontwierp kanalen en wegen, investeerde in industrie en mijnbouw en bevorderde de handel. Ook de pers, het onderwijs, de godsdienst en de kerken waren voor Willem I instrumenten waarmee hij de natie gestalte gaf.
Maar het onderscheid tussen heersen, regeren en besturen was aan hem niet besteed. Hij vond dat de natie van de koning was. Hij bestempelde zijn regime als ‘een monarchie getemperd door een constitutie en geen republiek met een koning aan het hoofd’. Feitelijk ontpopte hij zich tot een heruitgave van de keizer-koster Jozef II. Het wekt dan ook weinig verwondering dat die autoritaire wijze van regeren oppositie opriep, en niet alleen bij de Belgen.
In de epiloog typeert Jeroen Koch Koning Willems regeringsperiode als een autoritair intermezzo tussen de Republiek en de constitutionele monarchie in Nederland. Koch schreef een boeiende biografie. Voor de Belgische lezer zijn vooral de hoofdstukken over het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden en de Belgische Revolutie interessant. [Walter Smits] Verberg tekst

'Een autoritair intermezzo tussen de Republiek en de constitutionele monarchie.' Zo wordt de regeerperiode van koning Willem I (1772-1843) omschreven. Vanaf 1813 stond hij 27 jaar aan het hoofd van het jonge koninkrijk tot hij teleurgesteld troonsafstand deed. Historicus Jeroen Koch beschrijft het leven van de man die voorbestemd was om als stadhouder Willem VI door het leven te gaan, maar na een langdurige periode van ballingschap (1795-1813) door een merkwaardige speling van het lot de eerste Oranjekoning van Nederland werd. Willem I wordt door Koch gekenschetst als een achterdochtige controlefreak, 'een autoriteit zonder charisma', een onzekere man die zowel met zijn vader (stadhouder Willem V) als met zijn zoon (koning Willem II) overhoop lag. Een plichtsbewuste, harde werker die een koninkrijk in de schoot geworpen kreeg maar al snel de helft (België) kwijtraakte en die er in het geheim nog een tweede gezin op nahield. De uitstekende biografie verscheen in het kader van 200 jaar monarchie samen met levensbeschrijvingen van zijn zoon (Willem II) en kleinzoon (Willem III). Met afbeeldingen in kleur en zwart-wit, eindnoten, literatuuroverzicht en register. Een standaardbiografie. Verberg tekst