Deze vrij korte tragikomische roman door de Nobelprijswinnaar uit 1945 speelt rond een strandcomplex in het Californische Monterey, vernoemd naar de vervallen visconservenfabriekjes alleen in bedrijf tijdens het sardine-seizoen. Ver van de 'bewoonde' wereld heeft zich hier een aantal 'Kneusjes' verzameld. Mack en zijn 'jongens', thuisloze mannen van diverse pluimage, bewonen een oude schuur met in hun buurt en bordeel annex café, waarvan de bewoonsters zeer nuchter worden beschreven in hun zakelijkheid. Voor zover het boek een hoofdpersoon heeft, is het de menslievende 'Doc', levend van de handel in levende en dode land- en zeedieren. De episodische opbouw maakt het boek ook in korte etappes gemakkelijk leesbaar. Tussen de 32 vaak navrante hoofdstukken vallen de kikkerjacht en de twee voor en door 'Doc' georganiseerde feestjes extra op. Het 'oude' Amerikaanse taalgebruik en idioom is hier en daar lastig voor minder geoefende lezers. Zeer fraaie en boeiende beschrijvingen van de planten- en (zee)dierenwereld zoals die was voor overbevissing van de sardinescholen de 'ecologie' verwoestte. Het korte voorwoord kan voor ontspanninglezers wat te 'academisch' zijn, maar de identificatie van naar het leven getekende figuren is interessant. Voor een paperback fraai en royaal gedrukt. Verberg tekst