Vier dinokinderen uit de oertijd trekken eropuit om samen te spelen aan de rand van het bos. Hun ouders waarschuwen hen voor de enorme gigantosaurus, die altijd honger heeft en best wel een dino lust. Na ernstig overleg beslissen de kinderen dat Daan, de dapperste van de vier, op de uitkijk zal staan om de anderen te waarschuwen bij gevaar. Maar Daan houdt wel van een grapje. Daarom slaat hij drie keer achter elkaar loos alarm. Het vervolg laat zich al raden: Daans vrienden zijn het spelletje grondig beu en wanneer hij hen een vierde keer waarschuwt voor de naderende gigantosaurus, geloven ze hem niet meer. Jammer genoeg sprak de grapjas dit keer wél de waarheid. De gigantosaurus dendert voorbij en in eerste instantie denken de vrienden dat hij Daan werkelijk verslonden heeft. Die heeft zich echter nog net kunnen verstoppen en belooft plechtig om zijn vrienden niet meer voor de gek te houden. Maar het vertrouwen is gebroken. Wanneer Daan hen waarschuwt voor een vliegende dino, die hij werkelijk ziet naderen, zuchten zijn vrienden eens diep.
De dubbelbladige digitale illustraties zijn indrukwekkend, al doen voornamelijk donkere, vale tinten de oertijd overkomen als een kleurloze, dreigende periode. Waar de gigantosaurus daadwerkelijk door het bos loopt, is het boek voorzien van een uitklapplaat. Hierdoor torent de machtige kop van het beest uit boven het boek, wat kleuters meteen een treffend visueel beeld geeft van de omvang van deze kolos. De tekst is kriskras over de pagina’s verspreid en dit in de meest uiteenlopende lettertypes. Hiertussen zijn af en toe nog tekstballonnetjes te vinden van dino’s die graag hun zegje willen doen. De tekst maakt zo een overladen, chaotische indruk en dit is niet altijd even makkelijk om voor te lezen, noch om kleuters te helpen de rode draad van het verhaal vast te houden.
De tekst is op rijm en de herhaling van identiek dezelfde versregels wanneer Daan zijn vrienden waarschuwt, maakt op een humoristische manier duidelijk dat Daan gewoon liegt op automatische piloot. Maar hij betaalt een zware prijs. Vertrouwen komt immers te voet en gaat te paard. Dit is een meer dan verdienstelijke poging om jonge kinderen het belang van eerlijkheid op een grappige, speelse manier duidelijk te maken. De wetenschappelijke uitleg over een aantal dino’s achteraan en de poster die rond het boek zit, zijn leuke extra’s voor doorgewinterde dinoliefhebbers. [Katrien Maris]

Vier dinojongen gaan spelen aan de rand van het woud, maar worden vooraf door hun ouders ernstig gewaarschuwd voor de altijd hongerige Gigantosaurus. Dappere Daan wil wel op wacht gaan staan, maar kan het telkens niet laten om zijn drie vriendjes te foppen. Tot drie keer toe doet hij net alsof de Gigantosaurus eraan komt, maar keer op keer betreft het een ander groot, maar vredelievend dier. De vierde keer is het wel menens, maar zullen zijn vrienden dan nog naar Daan luisteren? Geslaagd prentenboek in oblong formaat met grote, indrukwekkende, paintbrush-achtige illustraties over telkens twee pagina’s, die de teneur van het verhaal goed weergeven. De teksten staan in rijmvorm en zijn op creatieve wijze vertaald. Afwisselende typografie, sommige woorden (geluiden) zijn heel groot gedrukt; ook worden tekstballonnen gebruikt. Kinderen zullen smullen van de herhaalde dreiging van het gevaarlijke dier die telkens uitblijft en de verwachting van de komst van het echte monster. Dat effect wordt nog versterkt door een grote uitvouwpagina. Achterin krijgen de diverse dino’s een korte toelichting. In het dubbelgevouwen stofomslag* is een grote poster verstopt. Van de auteur van o.a. het succesvolle prentenboek 'Piraten in de straat'**. Vanaf ca. 4 jaar.

Vier jonge dinokinderen hebben in de oertijd vrij spel, tenminste als ze volgende waarschuwing in hun oren knopen: Kinderen, pas op voor de Gigantosaurus. Hij heeft altijd honger, hij heeft altijd trek. Blijf uit de buurt van zijn vlijmscherpe klauwen. Blijf uit de buurt van zijn grijpgrage bek. De kleine Daan stelt voor om op de uitkijk te staan. Hij maakt er een spelletje van en roept te pas en te onpas: De Gigantosaurus! Daar heb je hem! En dan komt er een papa dino of een ongevaarlijk exemplaar aan. Grapje, roept Daan dan. De andere dinokinderen raken na een paar keer zijn grapjes beu en dan gebeurt het onvermijdelijke: als de gigantosaurus echt komt, geloven ze hem niet meer en gaan ze weg. Daan zit alleen verstopt in het lege dodonest. De andere dino's horen de Gigantosaurus in de verte en vrezen dat dat het einde van Daan is, maar ...
De grappige tekst staat op rijm en klinkt vlot. Zowel de tekst als de illustraties zijn van Jonny Duddle. De illustraties zijn zwierig en expressief, de tekst staat er her en der tussen. De plaat van de Gigantosaurus is uitklapbaar en echt gigantisch. Achteraan in het boek worden de dino's waarover het in dit boek gaat voorgesteld met enkele weetjes; alleen de Gigantosauros heeft nooit bestaan. De boekomslag is tegelijk ook een poster. Een heel leuk kijk- en voorleesboek!