Vlam van Zeven Wateren is het zesde deel in de serie over de dochters van Zeven Wateren. Het boek kan afzonderlijk gelezen worden, maar kennis van de vorige delen is een pluspunt. Op tienjarige leeftijd raakte Maeve ernstig gewond in een brand met als gevolg dat ze haar misvormde handen nog amper kan gebruiken. Kort na de traumatische gebeurtenis verhuisde Maeve naar het huis van haar nonkel en tante waar ze leerde omgaan met haar beperkingen. Desondanks de tegenslag liet Maeve zich niet kisten en ontdekte ze dat ze de gave had angstige dieren te kalmeren. Nu, jaren later, wordt Maeve gevraagd een schichtig paard te vergezellen naar haar oude thuis. De reis houdt echter het nodige gevaar in. Zeven Wateren staat op het punt van oorlog met een naburige heerser wiens zonen en enkele reizigers verdwenen zijn op het grondgebied van Heer Sean. De Verdwijning is vermoedelijk het werk van Mac Dara, de heerser van de Andere Wereld, die nog steeds het evenwicht tracht te verstoren. Naast het dreigende gevaar is het ook mentaal niet makkelijk voor Maeve om haar draai weer te vinden binnen het huishouden bij ouders die niet goed weten hoe ze haar moeten behandelen. Enkel haar dienstmeisje Rhian en haar broertje Finbar lijken haar te begrijpen. Ook Luachan, de leermeester van Finbar en een druïde, toont zich een bondgenoot. Wanneer Maeve een van de vermiste krijgers dood terugvindt, is dit het begin van een avontuur voor haar en Finbar dat haar moed, kracht en doorzettingsvermogen tot het uiterste zal testen.
Het eerste deel van het boek is vooral gericht op de relatie tussen Maeve en haar familie. Haar achtergrondverhaal wordt op die manier snel uitgediept, maar dit heeft tot gevolg dat het verhaal traag op gang komt. Eens Maeve aan haar avontuur begint, stijgt de spanning en zorgen de plotwendingen ervoor dat je wil blijven lezen. Het verhaal biedt een verdere kijk in de werking van de Andere Wereld en de volkeren die er leven, maar vooral de relatie tussen Maeve en Finbar en Maeve en de twee honden die ze redt is interessant, vooral wanneer het avontuur begint. Deze relaties vormen in belangrijke mate haar drijfveren en dragen bij tot het verjagen van haar demonen uit het verleden. Naast de actie en het drama is er ook plaats voor romantiek. De romantiek begint pas te spelen tegen het einde van het boek en Maeves grote liefde wordt nogal abrupt geïntroduceerd waardoor dit aspect nogal ongeloofwaardig overkomt en afbreuk doet aan het verhaal. Dat terzijde heeft Juliet Marillier een sterk fantasyverhaal geschreven met een hoop boeiende elementen. [Kelly Matthyssens] Verberg tekst

Hoofdpersoon in dit laatste deel van deze Zeven Wateren-trilogie is de jonge Maeve. Ze is een dochter van de heer van Zeven Wateren en is gehandicapt door ernstige brandwonden die ze als kind opliep. Na een relatief onbezorgde jeugd bij haar oom en tante keert ze nu als jonge vrouw terug. Zeven Wateren wordt geplaagd door Mac Dara, een duistere prins die heerst over ‘de andere wereld’, een parallelle, magische wereld. Maeve en haar helderziende broertje Finbar spelen een hoofdrol in het gevecht tegen Mac Dara. Samen met het schuwe, maar edele paard Fluks reizen ze naar de andere wereld en ontdekken daar wat voor complotten Mac Dara en anderen hebben gesmeed. Het einde is wat zoetsappig en lang uitgesponnen. Dit deel is iets spannender dan de voorgaande delen*. Omdat Marillier vooral vrouwelijke personages gebruikt en veel ruimte geeft aan hun gevoelens en twijfels, zijn haar boeken populair bij vrouwelijke lezers. Kleine druk.