Dat de receptie van het Tweede Vaticaans Concilie, de rooms-katholieke kerkvergadering van 1962-1965 die de wereldkerk zou veranderen, nog ruimte biedt, laat dit boek zien. Tegenover de uitgaven die teleurstelling verspreiden of juichend herinneren, staat deze nuchtere, afgewogen bundel met bijdragen die inhoudelijk goed onderbouwd zijn. Voor de Nederlandse markt mag de Vlaamse insteek een klein manco zijn, de auteurs zijn niet minder gewichtige docenten van vooral de KU Leuven. De bundel opent met een interview met een journalist die het concilie versloeg en twee algemene bijdragen over het concilie. Daarna zijn er drie bijdragen over de herbronning op de Bijbel, waarvan een opvallende over schrift en getijdengebed. Daarna drie bijdragen over andere conciliethema's: over de beelden van de kerk in het conciliedocument 'Lumen gentium', over de interreligieuze dialoog die daar ingezet werd, en over mensenrechten in en buiten de kerk (door de hier ook bekende Rik Torfs). Afgesloten wordt met een bijdrage van kardinaal Danneels. Een handzaam boek dat door de noodzakelijke nuances niet gemakkelijk te lezen is. Verberg tekst