Het eeuwige vuur, het derde deel in de Kingsbridge-trilogie van Ken Follett, kan gerust zonder voorkennis van de twee vorige delen gelezen worden. Pilaren van de aarde speelde zich af in de twaalfde eeuw, terwijl Brug naar de hemel de veertiende eeuw als achtergrond heeft. Ken Follett kreeg het idee voor het derde boek toen hij las over de 'spionnen' die Elizabeth I, de beroemde Engelse koningin uit de zestiende eeuw, inzette om haar vijanden uit te schakelen. Het eeuwige vuur is internationaal van opzet en heeft de godsdienstoorlogen in Europa als achtergrond. De hoofdfiguur is een jonge edelman die in dienst komt van de protestantse koningin. Zijn geliefde is een katholiek meisje. Het verhaal overspant een halve eeuw en speelt zich niet alleen in Engeland maar ook in Vlaanderen en Spanje af. Follett is een epische verteller en mengt historische en fictieve personages en gebeurtenissen op een intelligente manier met de persoonlijke verhalen van twee families die de stormen van de tijd moeten trotseren. Hij buit alle clichés van het genre perfect uit.

Vertaald door William Oostendorp en Joost van der Meer, De Boekerij, 864 blz., 29,99 € (e-boek 14,99 €). Oorspronkelijke titel: 'A column of fire'.

Verberg tekst

Mary Tudor is koningin van Engeland en vervolgt protestanten met straffe hand. Als haar halfzuster Elizabeth de scepter overneemt, wordt zij om haar meer tolerante houding belaagd door de rest van Europa. Om complotten en aanslagen op haar leven te verijdelen, richt zij een geheime dienst op. Een van haar eerste spionnen is Ned Willard uit Kingsbridge, die zijn verdriet probeert te vergeten nu zijn bruid Margery aan een ander uitgehuwelijkt is. Zijn leven is de rode draad in het verhaal, dat wemelt van talloze hoofd- en bijfiguren, die door hun grote aantal het lezen nodeloos ingewikkeld maken. Dit (te) wijdlopig opgezette epos van bijna 900 pagina's voert van Engeland naar Spanje en Frankrijk en Zwitserland en bestrijkt de periode van 1558 tot 1620, een turbulente tijd vol avontuur en gevaren, die door de auteur (1949) goed weergegeven wordt. Bovendien is hij zorgvuldig omgegaan met historische authenticiteit, ook al zijn de dialogen soms potsierlijk modern. Met een kaartje van Kingsbridge en een lijst van dramatis personae, aangevuld met een lijst van personages die ook echt hebben bestaan. Afzonderlijk te lezen deel drie* van de Kingsbridge-saga. Verberg tekst